Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Τους έμεινε αξέχαστο...

Οι άγνωστοι Πυξ Λαξ τραγούδησαν το ’79 στο Αγρίνιο με αντάλλαγμα….κερασμένα ποτά!

Γράφει ο Γιάννης Συμψηρής
Όποιο διοργανωτή συναυλιών και να ρωτήσετε στο Αγρίνιο θα σας πει ότι δεν υπάρχει πιο μεγάλος τζόγος από το να κανονίσεις συναυλίες στην πόλη μας. Μπορεί να φέρεις «πρωτοκλασάτο» όνομα και να πάει άκλαφτο και να φέρεις κάτι εντελώς εναλλακτικό και να πάει εξαιρετικά. Πρόσφατα παραδείγματα η αποτυχία του heavy metal φεστιβάλ σε μαγαζί της πόλης αλλά και της συναυλίας των Stavento, που είναι ζωντανές αποδείξεις. Βέβαια έχουν πάει καλά ακόμα και τοπικά φεστιβάλ και έχουν γίνει γεγονότα όπως οι συναυλίες των Wishbone Ash ή των Iron Butterfly! Παράλληλα υπήρξε μια χρυσή εποχή καλοκαιρινών συναυλιών στο γήπεδο του Παναιτωλικού στα τέλη της δεκαετίας του ’80 με sold out εμφανίσεις των Νταλάρα, Σαββόπουλου, Αλεξίου κλπ που είχαν γεννήσει και μεγάλες προσδοκίες. Επίσης φέτος το χειμώνα είχαμε δυνατά γεγονότα καθώς υπήρξε η ευτυχής συνύπαρξη τριών συναυλιακών χώρων.
Όμως στο Αγρίνιο έχουν γίνει απίστευτα κυρίως καλοκαιρινά γεγονότα που αγγίζουν τα όρια του τραγέλαφου και μιας και είναι η καταλληλότερη εποχή είπαμε να θυμηθούμε μερικά από αυτά για να γελάσει το χειλάκι μας(σας). Μόνο που θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για τους πολύ νεότερους που βιώνουν π.χ. το…punk τώρα εν έτη 2011, ότι στο Αγρίνιο πανκ παιζόταν στο Ελληνίς ακόμα και το 1988, ενώ η πόλη δεν ήταν πάντα αυτό που είναι σήμερα, όπως δεν ήταν και οι μόδες ίδιες. Για παράδειγμα τότε ροκ εμφάνιση ήταν η απερίγραπτη αφάνα, το σανδάλι με δάχτυλο και η πουκαμίσα κατάλοιπο της ψυχεδέλειας(εδώ κάπου ήταν και ο υπογράφων). Ενώ η εμφάνιση ενός θαμώνα των ντίσκο περιλάμβανε χαίτη της πυρκαγιάς, άσπρη κάλτσα με σκούρο σκαρπίνι και απαραιτήτως παπί «πειραγμένο» 72άρι, με τα πόδια στραβά με κλήση προς τα μέσα…Μόνο επειδή ο μύθος συναντά την πραγματικότητα θα μας συγχωρήσετε κάποια χαλαρή ημερολογιακή αποτύπωση…
Η συναυλία που οι Πυξ Λάξ θα ήθελαν να ξεχάσουν για πάντα
Ξεκινάμε με μια ιστορία φόρο τιμής στο συγκρότημα με τη μεγαλύτερη επιτυχία στα σύγχρονα χρόνια, που έχει επανασυνδεθεί και μάλιστα παίζει στο τέλος της εβδομάδας στο Καρπενήσι μαζί με Μάλαμα και Αγγελάκα στο φεστιβάλ EnOresi που βγαίνει από το αρχαιοελληνικό «Εν Όρεσι» δηλαδή «Στα βουνά».
Είναι τέλη της δεκαετίας του ‘70(!)-τέλη του ‘79-και το νεαρό συγκρότημα (ακριβώς μια δεκαετία πριν κυκλοφορήσει την πρώτη του δισκογραφική δουλειά) που προσπαθεί να γίνει γνωστό έχει μόλις δώσει μια σειρά συναυλίες στα Γιάννενα. Κατεβαίνοντας από την όμορφη πόλη μας προς την Αθήνα κάποιος προτείνει να δοκιμάσουν την τύχη τους και στο Αγρίνιο.. Ποιος ξέρει ποιος είχε την απίθανη ιδέα… Σημειωτέον ότι το γκρουπ δεν είναι μεν γνωστό αλλά είναι σε πλήρη σύνθεση.
Φτάνουν στη γνωστή τότε ντίσκο «Φάνταζυ»(για όσους θυμούνται με συγκίνηση) και ζητούν από το προσωπικό να έρθουν σε επαφή με τον ιδιοκτήτη. Του λένε ότι είναι ένα καινούριο γκρουπ και θέλουν να μάθει το Αγρινιώτικο κοινό τη δουλειά τους… Οι διαβουλεύσεις που ακολουθούν για την αμοιβή δείχνουν ότι το γκρουπ είναι πρόθυμο να παίξει και τσάμπα με καλυμμένα τα ποτά του ασφαλώς, όπως ήταν πολύ συνηθισμένο στα χρόνια της αθωότητας. Κανένα πρόβλημα. Όλα ήταν έτοιμα για τη μεγάλη βραδιά.
Μόνο που το κοινό δεν ήταν έτοιμο για τους Πυξ Λάξ, ούτε εκείνοι για τα αδάμαστο Αγρινιώτικο κοινό. Το κράξιμο που έπεσε δεν ήταν τόσο αποτέλεσμα της κακής τους απόδοσης όσο ότι ήταν σύνηθες τότε στο Αγρίνιο κάποια αλάνια να αφήνουν το στίγμα τους στις ζωντανές εμφανίσεις. Εν ολίγοις, ίσως και γιατί το κοινό δεν περίμενε ένα «πειραματικό» γκρουπ με δύσκολο τότε ύφος, ίσως και γιατί δεν ήξερε ότι έπαιζαν τσάμπα, τα «γιούααα» και τα «ζάτς» πήγαν σύννεφο(σ.σ. αμετάφραστα επιφωνήματα που αμφιβάλουμε αν απαντώνται αλλού στη χώρα). Μαζί και το διαχρονικό «τρρρρτ»(!) ή ο ήχος που κάνει το στόμα αν φυσήξει σε μια στενή τρύπα ανάμεσα στο αντίχειρα και το δείκτη που παραπέμπει σε γνωστή σωματική λειτουργία… Περιττό, δε, να πούμε ότι άλλος προσπαθούσε να «ψαρώσει» τα μέλη του γκρουπ, ενώ γνωστός μετέπειτα μπον βιβέρ της νύχτας επίμονα προσπαθούσε να κάνει κάποιον από τους Πυξ Λαξ να πει «τι;» ή «ε;», κοινώς να ρίξει το γνωστό και ηρωϊκό Αγρινιώτικο «κολλάρισμα» της εποχής!
Να μην τα πολυλογούμε η συναυλία κατέληξε σε τραγωδία και μετά ως εξής: Τα τέσσερα μέλη αποκαμωμένα από αυτό που έζησαν να είναι γύρω από ένα μπουκάλι βότκα Krepkaya(για όσους θυμούνται με καυτερή πιπεριά) και να αναρωτιούνται τι συνέβη! Ήταν στο ξεκίνημά τους και είχαν ακμαίο ηθικό με αποτέλεσμα να μην καταβάλλονται εύκολα, αλλά δεν απέφυγαν τον πειρασμό να ρωτήσουν γνωστό στέλεχος του μαγαζιού-και αργότερα ιδιοκτήτη γνωστού μπαρ-γιατί όλα αυτά; «Τι είχε ο κόσμος σήμερα; Γιατί έκαναν έτσι διάφοροι; Ήμασταν τόσο κακοί;» Για να πάρουν την καλύτερη δικαιολογία σαν απάντηση: «Μην κάνετε έτσι ρε παιδιά, σήμερα ήρθαν πολλοί αγρότες από τις γύρω περιοχές για χορό και πέσατε στη περίπτωση» Που να πεις ότι τη…μανούρα την έκαναν γνωστά τζιμάνια από την καρδιά της πόλης…
Έτσι για πρώτη και τελευταία φορά οι Πυξ Λαξ επισκέφτηκαν το Αγρίνιο και δεν ξαναπάτησαν!
(agrinionews)

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτό θα πει επίπεδο πολιτιστικό...

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο παιδιά. Όλα είναι θέμα κουλτούρας. Δεν νομίζω να αλλάξατε και πολύ από κείνα τα χρόνια...

Ανώνυμος είπε...

Ωρέ ζλάπια Αγρινιώτες εφόσον έχετε αυτογνωσία τι μας τα πρηζετε με τις διεκδικήσεις σας;

Ανώνυμος είπε...

ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ. ΦΙΛΕ 9:41 ΣΤΟ ΒΕΒΑΙΩΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΓΑΜΠΡΟΣ ΑΓΡΙΝΩΤΙΚΟΣ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ. ΤΑ ΙΔΙΑ ΓΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ.

Ανώνυμος είπε...

φανταζομαι τι ωραια γιδα θα ειναι η γυναικα σου!