Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Άρχισαν τα τραπεζώματα

Πρόχειρη και άνευ οργανώσεως διαβούλευση έλαβε χώρα εχθές το βράδυ στο στέκι <κίτρινο ποδήλατο>, κατάστημα με βιτρίνα σε πολυσύχναστο μέρος του νέου πεζοδρόμου, διαγωνίως της αφετηρίας του αστικού κτελ της πόλης μας και έναντι του γνωστού καταστήματος εστίασης - ταχυφαγείου ΓΟΥΔΥ’Σ. Οι φορείς της πόλης μας άλλοι όρθιοι, άλλοι καθήμενοι και άλλοι οκλαδόν,μετά της υψηλής παρουσίας του σώκειου λοχαγού Π. Κατσούλη, εξέθεσαν απλόχερα τις ακριβοθώρητες θωριές τους στα αδηφάγα βλέμματα των περαστικών αποδεικνύοντας περίτρανα ότι κάθε σοβαρή διαβούλευση απαιτεί και φιλοθεάμον κοινό.

Δεν γνωρίζουμε αναλυτικά τι ειπώθηκε τελικά στην ομήγυρη και αν πάρθηκαν αποφάσεις ύψωσης λαβάρων επανάστασης και αντίστασης στο Ραγκουσιακό Καλλικρατικό έκτρωμα, αλλά μετά βεβαιότητος μπορούμε να πούμε ότι οι σοβαρές διαβουλεύσεις πρέπει να λαμβάνουν χώρα - ειδικότερα όταν κρίνεται το αυτοδιοικητικό μέλλον του Μεσολογγίου - κατόπιν οργάνωσης, ανακοινώσεων και προσκλήσεων, με διασφαλισμένη αθρόα συμμετοχή των δημοτών που θίγονται και φυσικά άνευ ηχηρής παρουσίας ατόμων που έχουν πριμοδοτήσει με τη στάση τους το Αγρινιώτικο κατεστημένο κάνοντας τεμενάδες στον Αγρινιοτοπατριάρχη κ. Σώκο..

Ελεύθερος Σκοπευτής

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ για τον μηχανικό προβολής της ΚΛΜ, Γιώργο Παπανικολάου

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Επειδή η Κινηματογραφική Λέσχη Μεσολογγίου δεν θέλει να συμβιβαστεί με την
ιδέα του απρόσμενης απώλειας του μέλους μας και μηχανικού προβολής, όχι
μόνο της Λέσχης μας, αλλά και των παιδικών μας χρόνων, Γιώργου
Παπανικολάου…
Σας προσκαλεί να ¨συναντηθούμε¨ μαζί του στην ταινία του Τζ. Τορνατόρε
« Σινεμά ο Παράδεισος » την Δευτέρα 3 Μαΐου στις 8 το βράδυ στο Τρικούπειο
Πολιτιστικό Κέντρο, για να θυμηθούμε ωραίες και αξέχαστες στιγμές,
πίνοντας και τσουγκρίζοντας ένα ποτηράκι κρασί!
ΔΕΥΤΕΡΑ 03-05-2010 ΩΡΑ: 8-10.30 μ.μ.
Σινεμά ο Παράδεισος
Cinema Paradiso
• Κοινωνική
• Παραγωγής: 1988, Έγχρωμο
Σκηνοθέτης : Τζουζέπε Τορνατόρε
Πρωταγωνιστές : Φιλίπ Νουαρέ, Ζακ Περέν.
Ο ρομαντισμός, η αγάπη, η τρυφερότητα, η αθωότητα, η ειλικρίνεια, η αυτοθυσία, η χαρά, το γέλιο, η πίκρα, η θλίψη, η νοσταλγία, ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων και όλων των αγνών ανθρώπινων στοιχείων συσσωρευμένα όλα σε μια πανέμορφα δοσμένη ταινία, το "Σινεμά ο Παράδεισος". Λατρεμένη ταινία και πάντα μέσα στις καρδιές όλων εκείνων των ρομαντικών θεατών.
Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο

Επιδρομή τσιγγανόπουλων σε ψιλικατζίδικο

Μέρα μεσημέρι, την ώρα που οι ιδιοκτήτες καταστήματος ψιλικών στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα επί της οδού Β. Χρυσογέλου απουσίαζαν στο σπίτι τους που απέχει λίγα μόλις μέτρα προκειμένου να κοιμηθούν για λίγο, αφήνοντας την ανήλικη κόρη τους να το προσέχει, παρέα από ανήλικα τσιγγανάκια εισέβαλαν με σκοπό να αποσπάσουν πράγματα, προκαλώντας ζημιές στο ψυγείο του μαγαζιού. Το κοριτσάκι τρομοκρατημένο ειδοποίησε τον πατέρα του που έτρεξε άρον άρον να δει τι συμβαίνει, ειδοποιώντας ταυτόχρονα την αστυνομία. Ένας νεαρός αστυνομικός εμφανίστηκε μετά από λίγο ο οποίος με άνεση έψαχνε να παρκάρει πρώτα το υπηρεσιακό αυτοκίνητό του σε δρόμο κάθετο από αυτόν του συμβάντος, παρά τις φωνές του ιδιοκτήτη να κατευθυνθεί προς το κατάστημα, μετά να απαντήσει στο κινητό του που σφύριζε ring tone τον ύμνο του Ολυμπιακού και κατόπιν να ρωτήσει τον αγωνιούντα ιδιοκτήτη τι συμβαίνει. Σκηνές από ''ροζ πάνθηρα'' εν ολίγοις...

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Ανεβάζει τον πήχυ και το επίπεδο ο ΝΟΜ

ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ Ι.Π ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 24/3/10

Ο Ναυτικός Όμιλος Μεσολογγίου συνεχίζει την προσπάθεια προβολής και εξάπλωσης του Κανόε Καγιάκ Ήρεμων Νερών σαν το πλέον κατάλληλο για τον Λιμνοθαλασσιακό μας χώρο. Στο πλαίσιο αυτό αποκτήσαμε από τον Ναυτικό Όμιλο Κατακόλου με τον οποίο διατηρούμε άριστες σχέσεις ,ένα τετραπλό καγιάκ (Κ4) 12μέτρων.

Με το σκάφος αυτό (η αξία του είναι πάνω από 4000€) μπορούν να προπονούνται οι μικροί μας αθλητές και με δεδομένο το υψηλό αγωνιστικό τους επίπεδο ,την τεράστια εμπειρία που απέκτησαν το χειμώνα παρακολουθώντας τις προπονήσεις των διεθνών ομάδων και σε συνδυασμό με τον ιδανικό θαλάσσιο προπονητικό στίβο ( λόγω του μεγάλου μεγέθους -12μ ) μπορούμε να δημιουργήσουμε μια πολύ αξιόλογη ομάδα με υψηλές προσδοκίες. Επίσης το σκάφος αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τις αθλητικές αποστολές που φιλοξενούμε στις εγκαταστάσεις μας κατά καιρούς , ανεβάζοντας το επίπεδο των παρεχομένων υπηρεσιών που προσφέρουμε, με ότι αυτό συνεπάγεται .

Οι προπονήσεις της παιδικής ομάδας καγιάκ γίνονται στην Κλείσοβα από Τρίτη έως Παρασκευή 14.30 -16.00 και το Σαβ/Κυρ 09.30-12.00 . Αν ο καιρός δεν το επιτρέπει οι προπονήσεις γίνονται στο γυμναστήριο του ΝΟΜ στο λιμάνι.

Επίσης ο ΝΟΜ διοργανώνει μαθήματα αυτόνομης κατάδυσης για όλα τα επίπεδα σε συνεργασία με πιστοποιημένη σχολή. (πληροφορίες 6948116021-6948005534)

Εκ μέρους του Δ.Σ του Ν.Ο.Μ Μάκης Κοτσίρης - Έφορος Καγιάκ

Τι παίζεται με τη Χάλκεια ;

Ξάφνιασμα ήταν η  απουσία  του δήμου Χάλκειας από το νέο ''Καλλικρατικό''  δήμο Μεσολογγίου. Παρά την εκπεφρασμένη βούληση κατοίκων και φορέων για την αυτονόητη συμπερίληψη του δήμου - μορφώματος  επί  ''Καποδίστρια''  στο νέο μητροπολιτικό δήμο της πρωτεύουσας του νομού, για άγνωστους και ανεξήγητους μέχρι στιγμής λόγους, ο  γειτονικός αυτός δήμος  οδεύει για συννένωση προς την Ναύπακτο, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι δεσμοί που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των κατοίκων ( ιδίως Γαλατά και Περιθωρίου ) με τους αντίστοιχους του Μεσολογγίου, οι  καθημερινές ανάγκες τους και βεβαίως τα φυσικά όρια που δημιουργεί ο ορεινός όγκος της Κλόκοβας που αποκόβει τους κατοίκους  της Χάλκειας  από την επαφή προς Ανατολάς.  Περιμένουμε τις διαβουλεύσεις που θα γίνουν τώρα για να δούμε την κατάληξη.

Αναλυτικά οι προτάσεις που κατατέθηκαν χτες  είναι :

Πρόταση 1 Δήμος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου με έδρα την Ιερή Πόλη Μεσολογγίου αποτελούμενος από τους δήμους Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, Αιτωλικού και Οινιαδών Πρόταση 2 Δήμος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου με έδρα την Ιερή Πόλη Μεσολογγίου αποτελούμενος από τους δήμους Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, Αιτωλικού, Οινιαδών, Μακρυνείας και Αρακύνθου

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Γραφική πινελιά στα Χάνια Γαβρολίμνης

Τα χωριά της περιοχής μας και γενικότερα του Νομού μας, χτισμένα προ ή μεταπολεμικά, δεν είχαν την τύχη άλλων, διάσημων σήμερα για την τουριστική τους υπεραξία, να κατασκευαστούν με τρόπο ώστε να θεωρούνται γραφικά και αξιοθέατα. Οι πιεστικές μεταπολεμικές ανάγκες για ''ένα κεραμίδι στο κεφάλι'' της πρώτης εκείνης γενιάς, δεν έδωσαν τα χρονικά περιθώρια αλλά ούτε και την οικονομική άνεση ώστε να μπορέσουν πέρα από την βασική ανάγκη της στέγασης της οικογένειας, να προσδώσουν και μορφή καλαίσθητη και προσαρμοσμένη στο χρώμα του κάθε τόπου. Αν εξαιρέσουμε τους γνωστούς ''επώνυμους'' τουριστικούς προορισμούς ( Μέτσοβο, Ζαγοροχώρια, Αράχοβα, Νυμφαίο, Πήλιο, Μονεμβασιά, νησιά Αιγαίου, Ιονίου κλπ) η πλειονότητα των ελληνικών χωριών (και πόλεων βεβαίως) στερείται αυτής της χαρακτηριστικής ιδιαιτερότητας που συναντάμε σε αντίστοιχα μέρη της Ευρώπης, όπου αλλού μεν είχαν την τύχη να μην καταστραφούν κατά τη διάρκεια πολέμων ή φυσικών καταστροφών, αλλού δε, μπόρεσαν και διατήρησαν το χρώμα και το βελτίωσαν έτι περαιτέρω ώστε σήμερα να απολαμβάνουν αυτή τη μοναδικότητα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα και η δική μας πόλη στην οποία έγιναν και συνεχίζουν καθημερινά να γίνονται εγκλήματα από ιδιοκτήτες, κατασκευαστές και πολιτεία. Πόσα υπέροχα και μοναδικά κτήρια δεν κατεδαφίστηκαν τα τελευταία χρόνια για να αντικατασταθούν με κακόγουστες θεόρατες πολυκατοικίες, στο βωμό της (ξενοίκιαστης) γκαρσονιέρας, διαγράφοντας το μοναδικό χρώμα που είχε το Μεσολόγγι, όπου συνδύαζε στοιχεία του Ιονίου, του μετεπαναστατικού χαμόσπιτου και της αστικής αρχοντικής κατοικίας των αρχών του 20ού αιώνα.
Ένα δείγμα πολύ όμορφης παρέμβασης, αισθητικά και λειτουργικά, είναι και η ξύλινη πεζογέφυρα που κατασκευάστηκε πρόσφατα στο ρέμα της Γαβρολίμνης, στα Χάνια, παραπλεύρως της εθνικής οδού. Μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση καθότι δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιες καλόγουστες κατασκευές, ιδίως όταν πρόκειται για δημόσια έργα, όπου κυριαρχεί η γνωστή συνταγή του ''ξεπετάγματος'' . Αρκεί να ξαναθυμηθούμε (με ανατριχίλα) τα γνωστά μας ''καλατραβάκια'' στα γεφύρια του δρόμου της Τουρλίδας, για να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει βιαστικές και χωρίς μελέτη κατασκευές, με μέγεθος, υλικά και στυλ, άσχετα με το περιβάλλον, όπου δυστυχώς επαληθεύεται η ρήση ''ουδέν μονιμότερον του προσωρινού'' .
Εάν ο πέριξ της γέφυρας αυτής χώρος αξιοποιηθεί και διαμορφωθεί κατάλληλα, σε συνδυασμό με τα ψηλά πλατάνια που ανεβαίνουν από το ρέμα, μπορεί το σημείο αυτό να γίνει ένα πανέμορφο στέκι αναψυχής για τους ντόπιους και τους περαστικούς. Μετά την ολοκλήρωση της Ιόνιας οδού, όπου η διέλευση αυτοκινήτων θα μειωθεί δραματικά, θα πρέπει από τώρα να δημιουργηθούν υποδομές τέτοιες ώστε να μπορέσουν τα χωριά μας να προσελκύσουν κόσμο που τώρα τα διασχίζει αναγκαστικά λόγω του δρόμου, αλλά αύριο θα πρέπει να έχουν πολύ σοβαρά κίνητρα για να μας επισκεφθούν.
Μπράβο σε όσους συνέβαλαν στην υλοποίηση αυτού του έργου.

Μεταξύ φιάσκου και εφιάλτη: Το θράσος σε ταινία τρόμου

Του ΠΑΝΟΥ Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Δεν γνωρίζω τι μπορεί να υποθέσει κανείς για όσα συμβαίνουν στη χώρα το τελευταίο χρονικό διάστημα. Οι λέξεις σοφία, ηθική και αλήθεια, αναζητούν περιεχόμενο και αποδέκτες. Καταρρίπτεται σαν χάρτινος πύργος ο μύθος για την αξιοπρεπή Ελλάδα, από όλους αυτούς τους ανεύθυνους πανηγυρτζήδες που μας κυβερνούν χρόνια τώρα και που το νου τους δεν τον έχουν παρά μόνο στην προπαγάνδα και το ψέμα. Οι μαθητικές εκθέσεις και τα δια των ΜΜΕ διαγγέλματα περί πατριωτισμού των Ελλήνων, μόνο θλίψη και θυμηδία προκαλούν. Ολίγιστοι, ανεπαρκείς και δοσίλογοι με όλη την σημασία της λέξης! Πού κρύβεται άραγε η ηθική τους; Ποια η ικανότητα να διαχειριστούν τις έννοιες έθνος και κράτος; Σε απόλυτη συγχορδία οι μεγαλοπασόκοι μέσα από τους Φαρισαίους των ΜΜΕ, έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν, υμνώντας και κλίνοντας σε όλους τους τόνους και τις πτώσεις το ΔΝΤ! Θα πει κάποιος: Παράλογο το βρίσκεις; Όχι απλώς ξετσίπωτο και ατελέσφορο. Όμως που ήταν οι αλήθειες που είπαν το τελευταίο διάστημα; Να θυμίσουμε τα «τρία δεν» για τις συντάξεις, τον 14ο μισθό και την μονιμότητα στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης; Κάποιοι στον Αθηναϊκό τύπο – γράφουν και δεν αισχύνονται – για τις αντιδράσεις των παππούδων της Αριστεράς, την στιγμή που οι ίδιοι υπηρετούν με χείριστο τρόπο το δικέφαλο μοντέλο, πλούτισαν και έγιναν μεγάλοι και τρανοί απ’ αυτό. Όταν όμως θα έρθει η λαίλαπα της εφαρμογής των μέτρων, τότε θα δούμε που θα τρέξουν να κρυφτούν και ποιους θα καλούν να μας σώσουν από την επέλαση της ακροδεξιάς…

Μάλλον οι κόκκινες γραμμές, πλέον θα έχουν κοκκινίσει από την ντροπή τους! Το παντεσπάνι λοιπόν του θράσους τους δεν έχει όρια, αρχή και τέλος. Πολιτικά μελανοχίτωνες, νονοί της διαπλοκής, offshore πατριώτες και αρουραίοι των όπλων και των προμηθειών, μαζί με τους τραπεζίτες, το σύστημα ληστών που υπηρετούν και τους εργατοφάγους, ετοιμάζουν το τελειωτικό κτύπημα.

Και όπως λέει και ο λαός μας το ΔΝΤ αντέχεται, όσο είναι δυνατόν. Εκείνο που δεν αντέχεται ούτε τυγχάνει ανοχής είναι τα μαθήματα ήθους και αξιοπρέπειας από ανήθικους και ανέντιμους, σοφίας από βλάκες και ευαισθησίας από παχύδερμα, που το δέρμα τους “ζέχνει” από δωσιλογισμό και πατριδοκαπηλία!

Σου λένε λοιπόν ότι ο δρόμος που πας στο διάολο είναι μονόδρομος! Για να σκύψεις το κεφάλι και να θεραπευτεί η χώρα από τις ασθένειες που αυτοί οι ίδιοι με τις πολιτικές τους δημιούργησαν.

«Πάμε» έλεγε προεκλογικά ο Γ. Παπανδρέου, προκαλώντας ενθουσιασμό, στους αποσβολωμένους σήμερα ψηφοφόρους του… Και πήγαμε. Στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο!

Το φόντο με τη θάλασσα και τις βαρκούλες στο Καστελόριζο, δείχνει επιπλέον και την επικοινωνιακή μιζέρια που τους διακρίνει. Αυτό θα πει «τεχνογνωσία». Τρίτο Πρόγραμμα Σταθερότητας, μέσα σε τέσσερις μήνες! Και όλα αυτά στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας!

Θα τρελαθούμε τελείως από τις κόκκινες γραμμές και τα πράσινα άλογα. Η παράδοση άνευ όρων έχει συντελεστεί. Και από τη στιγμή που η «Κυβέρνηση» της χώρας και ο Πρωθυπουργός διάλεξαν το δικό τους μονόδρομο, για τις δυνάμεις της εργασίας και τους νέους, για όλους εμάς ένας μόνο δρόμος υπάρχει: Στους δρόμους! Και βέβαια κανείς σήμερα δεν μπορεί να προβλέψει το τι θα γίνει, είτε με πέτρες, είτε χωρίς αυτές. Ο στόχος είναι ένας και προφανής: Ανατροπή του σκηνικού που έστησαν, προς όφελος αυτών που πληρώνουν πάντοτε τις “κρίσεις” που αυτοί δημιουργούν. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Ας το αντιληφθούμε όλοι.

SPREAD : ο όρος που προκαλεί πανικό

Από τον 14ο αιώνα, όταν η Φλωρεντία και οι άλλες ιταλικές πόλεις-κράτη δημιούργησαν τα πρώτα ομόλογα προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τους ιδιωτικούς στρατούς (τους περίφημους Condottieri ) που διεξήγαγαν τους μεταξύ τους πολέμους, έχει περάσει περισσότερο από μισή χιλιετηρίδα. Επειδή, αν δεν πληρώνονταν, οι Condotierri απλώς θα προσέφευγαν στον αντίπαλο που διέθετε χρήματα, οι Ιταλοί εξέδωσαν ομόλογα. Δανείζονταν δηλαδή από τις εύπορες οικογένειες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Οι επενδυτές θα έπαιρναν πίσω όλα τα χρήματά τους στη λήξη του ομολόγου, αλλά και ένα ετήσιο επιτόκιο. Τα συγκεκριμένα ομόλογα μπορούσαν να πωληθούν και σε τρίτους, οπότε ακόμα και άνθρωποι από τη μεσαία τάξη κατάφεραν να εξασφαλίσουν κάποια απόδοση για τα χρήματά τους. Εκείνη την εποχή, στις ιταλικές πόλεις σχεδόν οι πάντες συζητούσαν για τα ομόλογα και την απόδοσή τους, δηλαδή το ετήσιο επιτόκιο που προσέφεραν στους αγοραστές, καθώς είχαν δημιουργηθεί «βουνά» δανείων. Ακόμα και οι φτωχοί που δεν μπορούσαν να αγοράσουν ομόλογα υφίσταντο σκληρή φορολογία προκειμένου το κράτος να πληρώνει τους πιστωτές του.Σήμερα, ακόμα και στο τελευταίο ελληνικό καφενείο ακούς για τα περίφημα spreads, για τα ομόλογα και για άλλα σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα, όπως τα CDS. Τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με «τη νέα άνοδο ή πτώση των spreads των ελληνικών ομολόγων», τους κερδοσκόπους και άλλα δυσνόητα για τον μέσο πολίτη. Ο τελευταίος έχει πλέον καταλάβει ότι η άνοδος των spreads είναι κάτι αρνητικό, αλλά δυσκολεύεται να κατανοήσει το γιατί. Τι είναι τελικά το spread και γιατί η διεύρυνσή του προκαλεί πλέον ανησυχία ακόμα και στο μικρότερο ελληνικό χωριό; Γιατί εν τέλει δυσκολευόμαστε πλέον να δανειστούμε ως χώρα και προσφέρουμε ολοένα και υψηλότερα επιτόκια σε όσους αγοράζουν ελληνικά ομόλογα;Το spread δεν είναι τίποτε άλλο από τη διαφορά επιτοκίου (της απόδοσης που προσφέρεται στους επενδυτές) μεταξύ των ομολόγων δύο διαφορετικών χωρών. Στην περίπτωση της Ελλάδας το spread είναι η διαφορά μεταξύ του επιτοκίου που δανείζεται η Γερμανία και του επιτοκίου με το οποίο δανείζεται η Ελλάδα. Η Γερμανία δανείζεται σήμερα εκδίδοντας ομόλογα που προσφέρουν απόδοση 3,07% και η Ελλάδα με απόδοση περί το 7%. Συνεπώς, το spread είναι 4% ή 400 μονάδες βάσης. Γιατί χρησιμοποιείται ευρέως η σύγκριση με τη Γερμανία; Γιατί είναι η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και θεωρείται από τις πλέον σταθερές και χαμηλού ρίσκου. Με άλλα λόγια, όσο πιο σταθερή θεωρείται μία οικονομία (και όσο πιο σίγουροι αισθάνονται οι επενδυτές πως θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους) τόσο χαμηλότερη είναι η διαφορά από την απόδοση του γερμανικού ομολόγου, δηλαδή το spread. Οταν οι επενδυτές αγοράζουν γερμανικά ομόλογα, αισθάνονται ασφαλείς με απόδοση 3,07%. Για να αγοράσουν ελληνικά θέλουν μεγαλύτερες εξασφαλίσεις, δηλαδή μεγαλύτερο επιτόκιο και spread, και έτσι φτάνουμε στο επιτόκιο του 7%, δηλαδή σε spread άνω των 400 μονάδων βάσης έναντι των γερμανικών ομολόγων. Για να πάρετε μιαν ιδέα της ισχύος των παικτών της παγκόσμιας αγοράς ομολόγων δείτε αυτά τα νούμερα: ο παγκόσμιος πλούτος που παρήχθη το 2006 ανερχόταν σε 47 τρισ. δολάρια. Η συνολική αξία των μετοχών σε όλα τα χρηματιστήρια του κόσμου έφτανε τα 51 δισ. και των ομολόγων τα 68 δισ. δολάρια. Το 2008 η αγορά ομολόγων εκτοξεύθηκε στα 83 τρισ. δολάρια. Οι παίκτες στην αγορά ομολόγων (συνταξιοδοτικά ταμεία, τράπεζες, κερδοσκοπικά επενδυτικά σχήματα, κ.λπ.) είναι δηλαδή πανίσχυροι. Η αγορά ομολόγων κρίνει καθημερινά την αξιοπιστία κάθε κυβέρνησης όσον αφορά την ανάπτυξη μιας χώρας. Αλλά η αληθινή ισχύς της συνδέεται με την ικανότητά της να τιμωρήσει μια κυβέρνηση με υψηλότερο κόστος δανεισμού επειδή θεωρεί πως δεν κάνει αρκετά για να εξασφαλίσει τους δανειστές της. Ακόμα και μια άνοδος μισής μονάδας (π.χ. από 3% στο 3,5%) στο spread μιας χώρας προκαλεί σοβαρό πλήγμα στα οικονομικά της, καθώς πρέπει να πληρώσει δισ. ευρώ περισσότερα σε τόκους για τα δάνεια που έχει λάβει. Συνεπώς, έχει λιγότερα χρήματα για επενδύσεις π.χ. στην παιδεία ή την υγεία. Το υψηλότερο spread οδηγεί με τη σειρά του σε περαιτέρω διεύρυνση του χρέους μιας χώρας (γιατί στα υφιστάμενα δάνεια που έχει λάβει προστίθενται ολοένα και υψηλότεροι τόκοι). Τότε οι αγοραστές των ομολόγων αρχίζουν να τα πουλάνε, γιατί φοβούνται πως η χώρα θα δυσκολευτεί να αποπληρώσει το χρέος της. Τα spreads ανεβαίνουν ακόμα περισσότερο. Τρεις λύσεις : Κάποια στιγμή, η χώρα βρίσκεται μπροστά σε τρεις εναλλακτικές λύσεις: 1) να χρεοκοπήσει επιβεβαιώνοντας τους φόβους των επενδυτών, δηλαδή να δηλώσει πως αδυνατεί να πληρώσει τα χρέη και να προχωρήσει σε ρύθμιση με τους πιστωτές (π.χ. να τους πει ότι θα λάβουν τα χρήματά τους όχι σε είκοσι αλλά σε τριάντα χρόνια ή ότι θα λάβουν 70 ευρωλεπτά για κάθε 1 ευρώ που της έχουν δανείσει). 2), να ενισχύσει την αξιοπιστία της απέναντι στις αγορές (π.χ. με συμμάζεμα των οικονομικών της, μείωση δαπανών, κ.λπ.), ώστε να τους πείσει πως θα αποπληρώσει τα δάνεια που έχει λάβει. 3), να αυξήσει τους φόρους, ώστε να έχει περισσότερα έσοδα προκειμένου να πληρώσει το χρέος της.Μερικές φορές όμως, ακόμα και οι δήθεν αλάθητη και πανίσχυρη αγορά ομολόγων κάνει λάθη. Την περίοδο 1998 - 2000 το spread των ομολόγων της Αργεντινής έναντι των αμερικανικών ήταν 644 μονάδες βάσης (δηλαδή, δανείζονταν με επιτόκιο 6,4% υψηλότερο των ΗΠΑ). Αποδείχθηκε ότι οι δανειστές της Αργεντινής είχαν υποεκτιμήσει το ρίσκο της χώρας. Οταν στις αρχές του 2002 ανακοινώθηκε η χρεοκοπία, το spread πήγε στις 5.500 μονάδες βάσης. Τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου είχε εκτιναχθεί στις 7.000 μονάδες! Οι 500.000 δανειστές (τράπεζες, συνταξιοδοτικά ταμεία, κ.λπ.) έλαβαν μόνο 38 σεντς για κάθε δολάριο που είχαν δανείσει στην Αργεντινή και χρειάστηκαν χρόνια προκειμένου τα spreads να επανέλθουν στα επίπεδα των 500 μονάδων.

ΠΗΓΕΣ: «The Ascent of Money» του Niall Ferguson (καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Harvard) και «The Return of Depression Economics» του νομπελίστα Paul Krugman (καθηγητής στο Princeton).

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

''Εθνικόν Δάνειον'' και τα διαχρονικά χάλια μας.

Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 κι ενώ η επανάσταση βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη καμπή, «συνωμολογήθη εν Λονδίνω, εθνικόν δάνειον δύο εκατομμυρίων χρυσών λιρών, δια την χρηματοδότησιν του αγώνος». Ρίξτε μια ματιά στην κατανομή αυτού του δανείου:
- Το δάνειο συμφωνείται στο 55% της ονομαστικής του αξίας, για να καλυφθούν οι επισφάλειες των Άγγλων πιστωτών, δηλαδή αυτομάτως τα 2.000.000 γίνονται 1.100.000 λίρες(!!!).
Δηλαδή αυτοί ρισκάρανε 200.000 κι εμείς βέβαια πληρώναμε τόκους για 2.000.000.
Από τα 1.100.000 κρατούνται προκαταβολικά:
Τόκοι δύο χρόνων 200.000 λίρες
Μεσιτικά 68.000 λίρες Εξαγορά ομολογιών δανείου 212.000 λίρες
Συμβολαιογραφικά 13.700 λίρες
Έξοδα Ελλήνων (!!) μεσαζόντων 15.487 λίρες. (ανέκαθεν στο νόημα οι επιτήδειοι)
Από τα εναπομείναντα, στέλνονται στις ΗΠΑ 156.000 λίρες για την
κατασκευή δύο φρεγατών. Τελικά κατασκευάστηκε μόνο μία ("Ελλάς"), που
ήρθε στην Ελλάδα μετά το τέλος της επανάστασης και την έκαψε (καθώς και
την κορβέττα "Ύδρα") ο Ανδρέας Μιαούλης με τα ίδια του τα χέρια την 1η
Αυγούστου 1831 στο λιμάνι τού Πόρου, όταν επαναστάτησε κατά του
Καποδίστρια και τα στρατεύματα τού Κυβερνήτη έκαναν γιουρούσι για να
καταλάβουν τον εξεγερμένο στόλο. (Δεν το ξέρατε ούτε αυτό, έτσι;).
Επίσης, 123.000 λίρες μένουν στην Αγγλία για την αγορά έξι πολεμικών
πλοιαρίων. Πήραμε μόνο το «Καρτερία» μετά την επανάσταση. Συνεχίζουμε:
Για μισθοδοσία φιλέλληνα(;) Κόχραν 37.000 λίρες Για αποπληρωμή πολεμοφοδίων 77.200 λίρες Διάφοροι λογαριασμοί (;;!!) 47.000 λίρες Έτσι, από τα 2.000.000 χρυσές λίρες, έφθασαν τελικά στην Ελλάδα μόλις
190.000 λίρες. Αντί αυτά τα ελάχιστα έστω που απόμειναν να πάνε στον αγώνα
κατά των Τούρκων, κατασπαταλήθηκαν στον εμφύλιο που είχε ξεσπάσει
ανάμεσα στους Μωραϊτες και τους Ρουμελιώτες. Οι καπεταναίοι
στρατολογούσαν κόσμο για να χτυπήσουν τους εσωτερικούς εχθρούς και
πληρωνόντουσαν από τα λεφτά του δανείου. Άλλο πλιάτσικο κι εκεί, πέραν
του γεγονότος ότι Έλληνες σκότωναν Έλληνες. Ο Γκούρας για παράδειγμα,
είχε ένα σώμα εκατόν πενήντα ενόπλων, αλλά έκανε ψεύτικους καταλόγους
για πεντακόσιους και τσέπωνε την μισθοδοσία και τα τροφεία τους ( από τότε τα διπλά βιβλία) . Το ίδιο βέβαια και οι αντίπαλοι του. Όταν λοιπόν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης (1827), έδωσε εντολή στον Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο, να κάνει μια απογραφή (να και η πρώτη απογραφή στηνιστορία μας.) της περιουσίας του κράτους. Το κείμενο της επιτροπής ήταν λεπτομερέστατο και εξαιρετικά σύντομο. Περιείχε μία μόλις πρόταση:
«Κύριε Κυβερνήτα, εις το ταμείον του κράτους ευρέθη έν μόνο νόμισμα
και αυτό κίβδηλον».

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Νέα υποψηφιότητα για την ΕΠΣΝΑ. Τέλος εποχής για κάποιους ;

ΑΛΛΑΓΗ ΣΕΛΙΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Η κατάσταση στο Τοπικό ποδόσφαιρο έχει φτάσει σε μη ανεκτά επίπεδα, σε ένα τέλμα από το οποίο δεν φαίνεται εύκολο να βγει. Τριάντα οχτώ ολόκληρα χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι, όχι μόνο διοικούν την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αιτωλ/νιας, αλλά και δεν είχαν ποτέ αντίπαλο στις εκλογές. Ορισμένες φορές κατά το παρελθόν υπήρξαν άνθρωποι που θέλησαν να διεκδικήσουν την διοίκηση της ΕΠΣΝΑ, αλλά κατά…απροσδιόριστο τρόπο αυτές οι υποψηφιότητες πάντα σκόνταφταν σε κάποιο τυπικό - νομικίστικο σημείο.

Στις επερχόμενες εκλογές, όπως όλα δείχνουν, θα υπάρχει αντίπαλος για τη νυν διοίκηση της ΕΠΣΝΑ. Ο Επιχειρηματίας και Πολιτικός Μηχανικός Τάκης Παπαχρήστος, ήδη κινείται σ αυτή την κατεύθυνση και έχει κάνει ήδη αρκετές επαφές ώστε να δει το κλίμα, αλλά και να αναζητήσει άξιους συνεργάτες στην προσπάθεια που ετοιμάζεται να ξεκινήσει. Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν πως βρήκε πρόσφορο έδαφος όπου απευθύνθηκε και αυτό τον έχει κάνει να έχει δοθεί ολοκληρωτικά σ αυτό που θέλει να πετύχει. Οι διαμαρτυρίες των ομάδων το τελευταίο διάστημα φαίνεται πως παρακίνησαν τον Αντιπρόεδρο του Γυμναστικού Ομίλου Μεσολογγίου, όπως τουλάχιστον ο ίδιος έχει πει σε ανθρώπους του περιβάλλοντος του.

Σε πρώτη φάση δεν λέει πολλά, ούτε εξαγγέλλει συγκεκριμένα πράγματα, διότι θέλει να προκύψουν μέσα από συνεργασία με τους μελλοντικούς του συνεργάτες, οι οποίοι θα οριστικοποιηθούν το επόμενο διάστημα. Προς το παρόν δεν γνωστοποιείται κάτι συγκεκριμένο, όσον αφορά τα πρόσωπα, αλλά είναι σίγουρο πως θα γίνει και αυτό. Οι χαμηλοί τόνοι φαίνεται να είναι η πρώτη επιλογή για τον κ Παπαχρήστο, παρά τον δυναμικό τρόπο που εισέρχεται στα κοινά. Του ζητήσαμε να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες που είχαμε για την υποψηφιότητα του και το έπραξε, δηλώνοντας ακόμα τα ακόλουθα:

<< Με την ενασχόληση μου τα τελευταία χρόνια στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και την ανταλλαγή απόψεων που έχω κάνει με άλλους παράγοντες ομάδων, έχω συμπεράνει ότι το ποδόσφαιρο στον τόπο μας παραμένει στάσιμο και οδηγείται στο μαρασμό.

Βασικός πυλώνας για την ανάπτυξή του είναι η ΕΠΣΝ Αιτ/νιας, η οποία θα πρέπει να ηγηθεί της προσπάθειας έτσι ώστε τα επόμενα χρόνια με τις ενέργειες της να δώσει μια νέα προοπτική.

Με γνώμονα τα παραπάνω παίρνω την πρωτοβουλία να ηγηθώ μιας νέας κίνησης, ως επικεφαλής συνδυασμού στις επόμενες εκλογές του Ιουλίου, έχοντας στο πλευρό μου σημαντικούς ανθρώπους του ποδοσφαίρου.

Προσκαλώ όλους τους παράγοντες των ερασιτεχνικών σωματείων να αγκαλιάσουν αυτή τη νέα προσπάθεια, έχοντας ως κοινό όραμα την αγάπη μας για το ποδόσφαιρο και να αλλάξουμε σελίδα στα αθλητικά δρώμενα του Νομού μας μετά από πολλές δεκαετίες>>.

( Συνέντευξη από την εφημερίδα Τίτλος Σπορτ )

Με εκτίμηση

Τάκης Παπαχρήστος

΄Εστω μια αντίδραση για το Εφετείο.

Αν και καθυστερημένα , ο Δικηγορικός μας Σύλλογος παράλληλα με την αποχή, κυκλοφόρησε έντυπο όπου διατυπώνει συνοπτικά τις θέσεις του για την επανίδρυση εφετείου στο Μεσολόγγι. Εκφράζονται σ' αυτό τα βασικά επιχειρήματα που συνηγορούν υπέρ της έδρας του στην πρωτεύουσα του νομού και όχι σε άλλη πόλη με πληθυσμιακά και συνεπώς ψηφοθηρικά κριτήρια. Αμφίβολο βέβαια το κατά πόσον επηρεάζουν τέτοιες ενέργειες αυτούς που θα λάβουν τις τελικές αποφάσεις, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να καθίσουμε με σταυρωμένα χέρια. Κάτι πoυ όμως δεν εκφράζει απόλυτα η εικόνα της Μεσολογγίτισσας του E. de Lansac που επιλέχθηκε για το εμπροσθόφυλλο, δείχνοντας διάθεση αυτοθυσίας και όχι διεκδίκησης. Εδώ η κατάσταση δεν είναι ''σφάξε με Αγά μου ν' αγιάσω'' αλλά ''πίσω ωρέ άπιστοι και σας έφαγα'', όσον αφορά το αισθητικό και σημειολογικό μέρος (για να βάλουμε και λίγο χιούμορ). Από την άλλη βέβαια, ας μην τα κάνουμε και όλα ίσωμα, η διεκδίκηση για το εφετείο δεν είναι και η φυσική συνέχεια της Εξόδου. Μην φτάσουμε και σε κιτς καταστάσεις, αυτοαναιρούμαστε. Να ξεχωρίζουμε το αγωνιστικό από το βέβηλο και το ασεβές.

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Επιτέλους... φτωχοί!

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ
...Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Όπως ήμασταν πάντα. Όπως οι ήρωες των παλιών
αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες
πόρνες. Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθίσει ΟΛΗ η
ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό - όσπρια
πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό - ενώ η γάτα και ο
σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους... Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως
ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω
γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να
γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας
και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ' τις εκκλησιές περιμένοντας το
τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου. Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην
τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή
παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες χωρίς αγωνία
παρκαρίσματος και παχυσαρκίας. Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου»,
των ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου τον ποδαρόδρομο και
το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωικές
διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας έναντι του Μπραντ Πιτ
και της Ναόμι Κάμπελ.
Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα
βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας . Να ξετρελαθούμε
από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που
κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής. Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν
αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα
δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία. Να βρούμε πάλι τη σημασία του
χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού.
Να εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι
ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Έθνους. Να
προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες
λεξιλόγιο των τέκνων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την
πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να
το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως τον καιρό της
εξαίρετης φτώχειας μας.
Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια σε δουλειές που σήμερα
δίνουμε του κόσμου τα λεφτά, όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα
πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και σχετικές εργασίες. Να
απαγορευτεί διά ροπάλου το γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν
σημαίνει απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά ή και
οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο
μαϊντανός, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα ήταν τα βασικά καλλωπιστικά των κήπων
μας. Να επανακτήσουμε το κύρος μας, χρησιμοποιώντας βέργες κι
ό,τι τέλος πάντων απαιτούσε ο βασικός σωφρονιστικός κώδικας τα χρόνια της
περήφανης ανέχειας.. Σταματήστε τις ψυχολογίες και τις παραφιλολογίες
για τα «τραύματα» των παιδιών._
Μόνο λύσεις γήινες και πρακτικές -χωρίς ενστάσεις από τον Ρομπέν της
ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ- θα αποκαταστήσουν την τρέλα και το χάος που
υπαινίσσονται οι στατιστικές.
Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ' τον Μεγαλέξανδρο, από τον
Μιλτιάδη, τον Αριστείδη και προφανώς απ' τον... Αλκιβιάδη, πράγμα που
σημαίνει ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό» αν συμπέσουν
με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ μάρκετ και κοσμηματοπωλείων. Κανένας
δισταγμός. Τα παλιά χρόνια για ψύλλου πήδημα σε μπαγλάρωναν. Θυμήσου και
κόψ' τους τα χέρια ή και τα αχαμνά.
Επιτέλους ας σταματήσουμε την ευρωπαϊκή μας ψυχοπάθεια. ΠΟΤΕ κανένας
Έλληνας δεν έγινε σωστός Ευρωπαίος. Ούτε καν ο Αβραμόπουλος ούτε καν ο
Σημίτης και άλλοι τέτοιοι που μου διαφεύγουν. Απ' τον καιρό που
σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την πατήσαμε.
Σταματήστε το «ντόπινγκ» με το τσουλαριό των λαϊκών ασματομουλάρων.
ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες της πλάκας; Δενείναι καιρός να ξεβρωμίσει ο τόπος απ' τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα; ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε
πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα στη Συγγρού; Ποιός θα καθαρίσει τη
Συγγρού απ' το αίσχος της καψουρικής ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι
τραβεστί; Οι καημένες οι τραβεστί έχουν άλλες υποχρεώσεις...
Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν
παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τους
τριτοκοσμικούς..
Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά
Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών.
Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο
μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω πως είναι ζόρι να
κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της
πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή
νομίζω πως θα μας πείσει...
ZHTΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών πραγμάτων μαζί μας.

Πρώτα τα Γιάννενα στο μπάσκετ και στα γράμματα

Απονομή επάθλων στις νικήτριες ομάδες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων από τον πρόεδρο του ΤΕΙ κ. Βαγγέλη Στεργίου-Πολίτη και τους υπεύθυνους της διοργάνωσης κα Δώρα Ρουπάκη, κ. Ερωτόκριτο Νικολόπουλο και κ. Γιώργο Πανταζόπουλο. Αποτελέσματα :
Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου - Ιόνιο Πανεπιστήμιο 71-43 Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων - Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου 60-58 Τελικοί :
Πανεπιστημίο Ιωαννίνων - Τ.Ε.Ι. Ηπείρου 60-40 (Ανδρες) & Πανεπιστημίο Ιωαννίνων - Τ.Ε.Ι. Ηπείρου 67-47 (Γυναίκες)

Ο σκοπός ΔΕΝ αγιάζει πάντα τα μέσα

Εάν το ζητούμενο για όλους είναι η ανάπτυξη και μάλιστα σε περίοδο βαθειάς κρίσης, τότε πρέπει όλοι να συμφωνούν στα αυτονόητα. Εάν θέλουμε ανάπτυξη, πρέπει να εισρεύσουν χρήματα. Μια , αλλά η πιό σοβαρή μάλλον, παράμετρος εισροής χρημάτων είναι και ο τουρισμός. Για να έρθει ο τουρίστας πρέπει να έχεις τουριστικά αξιοθέατα και προϊόντα προς παρουσίαση. Ένα από όλα αυτά είναι και η ευπαρουσίαστη πόλη, η καθαριότητα, η αίσθηση ότι κάποιοι την φροντίζουν σαν το σπίτι τους. Άσχετα εάν είναι κόμμα, φορέας, επιχείρηση, δημοτική αρχή ή οποιοσδήποτε άλλος, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Δεν πρόλαβαν να μπουν οι νέες κολώνες φωτισμού στην ανακαινισμένη πλατεία και αμέσως έγιναν σημεία δωρεάν ανάρτησης και προβολής θέσεων και απόψεων. Οι πρακτικές αυτές είναι ξεπερασμένες και όχι μόνο δεν προωθούν τις θέσεις όποιου και αν υπογράφει από κάτω αλλά αντίθετα στρέφουν την κοινή γνώμη εναντίον του. Καιρός να το καταλάβουν επιτέλους κάποιοι. Έχει κανείς πλέον την ψευδαίσθηση ότι θα προωθήσει το λαϊκό κίνημα ή τους αγώνες με το να γεμίζει την πόλη με αφίσες οι οποίες σε λίγες μέρες θα έχουν γίνει σκουπίδια στους δρόμους δίνοντας την εικόνα τριτοκοσμικής χώρας ; Είδε κανένα κόμμα τα ποσοστά του να εκτοξεύονται μέσω της αφισορρύπανσης; Ή κανείς επιχειρηματίας να γίνεται χαμός από πελάτες στο μαγαζί του επειδή γέμισε τα δέντρα με διαφημίσεις; Ιδίως εάν προέρχονται από πρόσωπα ή φορείς που υπεραμύνονται της οικολογίας και της προστασίας του περιβάλλοντος από το μεγάλο κεφάλαιο και από τους κάθε λογής επιτήδειους, τότε πως ανέχονται να καταστρέφονται τα δάση για να γίνουν ξυλεία και μετέπειτα χαρτί και στο τέλος σκουπίδια; Που είναι οι μεγαλόστομες διακηρύξεις και τα πιστεύω τους, όταν οι ίδιοι τροφοδοτούν αυτό τον φαύλο κύκλο; Πως δικαιολογούν ότι κάνουν αυτά ακριβώς που καταγγέλλουν; Χάριν της υπεράσπισης του λαού; Η Πύλη είναι το σύμβολο της πόλης μας. Είναι δυνατόν να είναι μονίμως αναρτημένο στα αριστερά της κάποιο πανώ - ανεξαρτήτως το επαναλαμβάνουμε - φορέα ή αιτημάτων; Θα έπρεπε να είναι ένα από τα πλέον φωτογραφημένα σημεία της πόλης μας, καθαρή, χωρίς σκουπίδια, φράχτες, σαράβαλα παρατημένα, σωστά φωτισμένη, με πράσινο και λουλούδια που να δείχνει το σεβασμό προς το σύμβολο και την πράξη που παραπέμπει. Τι να φωτογραφήσει ο ξένος για να θυμάται; Τα συνθήματα του κάθε διαμαρτυρόμενου; Και ποιός επηρεάζεται πλέον από το διάβασμα - αν διαβάζει κανείς- των πανώ και των αφισών; Ας ξεκολλήσουμε κάποτε από τέτοιες παρωχημένες αντιλήψεις. Οι καιροί έχουν αλλάξει, όπως και η επικοινωνιακές πρακτικές και οι τρόποι προσέγγισης και επιρροής της κοινής γνώμης. Ας αγαπήσουμε και ας σεβαστούμε περισσότερο την πόλη και το περιβάλλον μας.

Τώρα, αυτό για νέο μας το λένε ;

Οι πρόγονοί μας «είχαν διασταυρωθεί με τους Νεάντερταλ»Έκθεμα από το Μουσείο Νεάντερταλ που άνοιξε φέτος στην πόλη Κράπινα της Κροατίας
Αλμπουκέρκι, Νέο Μεξικό

Κατά βάθος όλοι είμαστε λίγο Νεάντερταλ, υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές που εντόπισαν γενετικές αλληλουχίες του Homo neanderthalensis σε σύγχρονους ανθρώπους από όλο τον κόσμο.Το ερώτημα του εάν και κατά πόσο υπήρξε επιμειξία ανάμεσα στον άνθρωπο του Νεάντερταλ και το σύγχρονο άνθρωπο, για όσο διάστημα συνυπήρξαν αυτά τα δύο είδη, συνεχίζει να προκαλεί διαφωνίες μεταξύ των ανθρωπολόγων εδώ και δεκαετίες.Τώρα, η ομάδα του Δρ Τζέφρι Λονγκ στο Πανεπιστήμιο του Νιου Μέξικο αναφέρει ότι εντόπισε τις σαφέστερες μέχρι σήμερα ενδείξεις που συνηγορούν στην υπόθεση της επιμειξίας.Ο Λονγκ και οι συνεργάτες του εξέτασαν 614 σημεία του γονιδιώματος σε δείγματα 1.983 ανθρώπων από 99 πληθυσμούς στην Αφρική, την Ευρώπη, την Ασία, την Ωκεανία και την Αμερική. Με βάση τις διαφορές που εντοπίστηκαν στις θέσεις αυτές, οι ερευνητές δημιούργησαν ένα εξελικτικό δέντρο που εξηγεί την παρατηρούμενη ποικιλότητα.Η ανάλυση υποδεικνύει ότι στην προϊστορία πρέπει να υπήρξαν δύο περιστατικά επιμειξίας ανάμεσα στον Homo sapiens και σε κάποιο συγγενικό είδος όπως ο Homo neanderthalensis.O άνθρωπος του Νεάντερταλ εμφανίστηκε στην Αφρική πριν από τουλάχιστον 350.000 χρόνια και κατάφερε να εξαπλωθεί σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης και της Ασίας, πριν τελικά εξαφανιστεί μυστηριωδώς πριν από περίπου 30.000 χρόνια.Ο σύγχρονος άνθρωπος εμφανίστηκε στην Αφρική αργότερα, πριν από 100.000 χρόνια, και συνυπήρξε στην Ευρώπη με τον άνθρωπο του Νεάντερταλ μέχρι την εξαφάνισή του.

Από το in.gr

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

23η Απριλίου : Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

Στις 23 Απριλίου 1616 έφυγαν απ΄ τη ζωή δύο μεγάλα ονόματα των γραμμάτων: Ο ισπανός συγγραφέας Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και ο άγγλος δραματουργός Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Με αφορμή το διπλό αυτό γεγονός η UNESCO έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου. Το Κέντρο Λόγου και Τέχνης "Διέξοδος", στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, συμμετέχοντας στον εορτασμό και αναγνωρίζοντας τη σημασία του βιβλίου στην προώθηση των τεχνών και του πολιτισμού, θα διαθέσει στους επισκέπτες του κατά το διάστημα 23-25 Απριλίου όλες τις εκδόσεις του με έκπτωση 30%.Την ίδια έκπτωση θα απολαμβάνουν και όσοι δώσουν τηλεφωνικά την παραγγελία τους τις ίδιες ημέρες στη γραμματεία του Κέντρου (26310 51260).

Τα έσοδα απο το πωλητήριο διατίθενται για τη στήριξη των πολιτιστικών και μορφωτικών προγραμμάτων της "Διεξόδου".

Για πληροφορίες σχετικά με τις εκδόσεις της "Διεξόδου", μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.diexodos.com.gr.

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Ποιός πουλάει το Εφετείο ;

Έχουν παρέλθει 15 περίπου μέρες από τότε που έσκασε σαν βόμβα η είδηση στην πόλη μας, ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης για μια ακόμη φορά, αιφνιδιάζοντας τους πάντες κατέθεσε σχέδιο προεδρικού διατάγματος στο ΣΤΕ για ίδρυση εφετείου στο Αγρίνιο. Το ίδιο είχε επαναληφθεί προ δύο ετών με τον τότε Υπουργό κ. Χατζηγάκη και απεφεύχθη την τελευταία στιγμή η ίδρυσή του ύστερα από τιτάνιο αγώνα του Δικηγορικού Συλλόγου της πόλης μας, ο οποίος έκτοτε δεν προέβη ούτε στις στοιχειώδεις ενέργειες διεκδίκησης και πίεσης ώστε να δημιουργήσει προοπτική ανάσχεσης κάθε παρασκηνιακής ενέργειας του Αγρινίου αλλά και να θέσει τις βάσεις για οργανωμένη, καίρια και ουσιαστική διεκδίκηση της επανίδρυσης Εφετείου στην πόλη μας. Πλήγμα επιπλέον είχε δεχθεί το αρραγές μέτωπο για την επανίδρυση εφετείου στο Μεσολόγγι από την ακατανόητη ενέργεια του Δημάρχου μας να καταδικάσει ωμά και απροκάλυπτα την ανακοίνωση του Δικηγορικού μας Συλλόγου κατά Σταμάτη αρχικά αλλά και την ανακοίνωση των Νέων Δικηγόρων της πόλης μας μετέπειτα, κατά βουλευτών που πήραν θέση υπέρ της ίδρυσης εφετείου στο Αγρίνιο και υπέρ αδιαμφισβήτητων επιχειρημάτων για την ίδρυση εφετείου στην πρωτεύουσα του Νομού. Η τότε ενέργεια του δημάρχου είχε αποτελέσει θείο δώρο και δικαιολογητική βάση στόχευσης του Μεσολογγίου και του Δικηγορικού Συλλόγου της πόλης μας, για τον σκληροπυρηνικό και οργανωμένο Υπεραγρινώτικο πυρήνα ο οποίος ενορχηστρωμένα παρουσίαζε την πόλη μας ως ανασταλτικό παράγοντα προόδου για τον νομό μας και τον κ. Αναγνωστόπουλο, με τη συνηγορία των τοπικών ΜΜΕ, ως ρέκτη αντικειμενικότητας και ορθοφροσύνης. Κανείς δεν γνωρίζει τι μεσολάβησε προκειμένου ο Δήμαρχός μας να φτάσει σ' αυτή την ενέργεια και αν αυτή είναι απότοκος ψηφοθηρικής ανταποδοτικότητας ή στοχευμένη ενέργεια εσχάτης προδοσίας. Σημασία έχει ότι σήμερα που το Μεσολόγγι φαντάζει παντελώς αδύναμο και σε δυσχερέστατη θέση ελλείψει κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης ο Δήμος καθυστέρησε να συγκαλέσει Δημοτικό Συμβούλιο για το εφετείο παρά τις επισημάνσεις και την αίτηση Γ. Τέγα, δεν έχει γίνει ουδεμία ενέργεια ουσιαστικής αντίδρασης από την δημοτική αρχή πλήν γραφικών ανακοινώσεων και κροκοδειλίων δακρύων, ούτε έχει ανακοινωθεί οτιδήποτε άλλο ως μέσο αντίδρασης έναντι της, πέραν κάθε λογικής, σκύλευσης των ιερών και οσίων και της θεσμικής κατοχύρωσης της πόλης μας. Συν τοις άλλοις, ο Δικηγορικός Σύλλογος της πόλης μας, φαντάζει απαθής θεατής των τεκταινομένων, μην έχοντας αναρτήσει ούτε ένα πανώ διαμαρτυρίας στο Δικαστικό Μέγαρο, μην έχοντας εγείρει διαμαρτυρίες και οργανωμένες αντιδράσεις πέραν της αποχής η οποία δεν φαίνεται προς τα έξω. Ακολουθώντας κατά πόδας την δημοτική μας αρχή φαίνεται ανίκανος αυτή την φορά να ανασχέσει το μοιραίο, πόσο μάλλον να επιβάλλει με ακραίες αντιδράσεις τον αναγκαίο συνειδησιακό κλονισμό που απαιτείται προκειμένου να αντιληφθεί ο Κ. Αναγνωστόπουλος ότι δεν διατελεί δήμαρχος Κωλοπετινίτσας αλλά Δήμαρχος της Ιερής Πόλης Μεσολογγίου. Μας είναι αδιανόητο να σκεφτούμε ότι πίσω από αυτή την δημοτική νηνεμία και την συμπαρασυρόμενη άνευρη αντιμετώπιση του Δικηγορικού μας Συλλόγου υποκρύπτεται υπόγεια διαπραγμάτευση των ανυποχώρητων θέσεων του Μεσολογγίου για το Εφετείο, ειδικότερα σήμερα που έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις το τοπικιστικό μένος του Αγρινίου έτσι ώστε η ενδεχόμενη απώλεια του εφετείου να συνιστά θεσμικό αφανισμό του Μεσολογγίου και αρχή του τέλους για μελλοντικές διεκδικήσεις από την γείτονα εδρών και διοικητικών υπηρεσιών. Ελπίζουμε ο Μεσολογγίτικος Λαός να πάρει επιτέλους την κατάσταση στα χέρια του και να αντιδράσει άμεσα και δυναμικά αν χρειαστεί, έναντι όλων αυτών που επιβουλεύονται το μέλλον της πόλης μας. Η κατάσταση της απεμπόλησης των δικαιωμάτων μας έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ο Αγρινιώτικος ''ιμπεριαλισμός'' δεν γνωρίζει σύνορα και δεν σέβεται τίποτα. Θέλουν να τα πάρουν όλα, ο καημός της πρωτεύουσας είναι ο διακαής πόθος τους και με το σύμπλεγμα του αρχοντοχωριάτη διεκδικούν και αρπάζουν ότι μπορούν: Εφετείο, Πανεπιστήμιο, Μουσείο, ΚΤΕΛ, Αεροδρόμιο, Νομαρχία, Υπηρεσίες, κοκ. Απληστία, πλεονεξία, μεγαλοϊδεατισμός. Αν ήταν δυνατόν θα ζήταγαν και λιμάνι. Η νοοτροπία του άξεστου νεόπλουτου που θέλει να φάει την περιουσία των συγγενών του. Αχόρταγοι. Ποιός θα ξεχάσει το παραλήρημα τοπικής εφημερίδας , που πρωτοστατεί στην ''Πρωτεύουσα Ιδέα'', όταν βρέθηκαν κάποιες παλιές πέτρες σ' ένα οικόπεδο : '' Βρέθηκε το Αρχαίο Αγρίνιο !!'' . Μη χειρότερα δηλαδή. Με το ζόρι Ιστορία. Θα μας το βγάλουν και Ομηρική πόλη στο τέλος με συμμετοχή στον Τρωικό πόλεμο. Κανείς δεν αρνήθηκε το δικαίωμα του Αγρινίου στην ανάπτυξη, στο εμπόριο, στη βιοτεχνία και βιομηχανία, στην οικονομία γενικότερα. Έχει τα προσόντα και τις υποδομές να τα πετύχει. Κάθε μέρα γεμάτο Μεσολογγίτες είναι εξάλλου, που ψωνίζουν από παπούτσια μέχρι αυτοκίνητα, που επισκέπτονται γιατρούς και άλλους επαγγελματίες, που χωρίς κανένα κόμπλεξ αφήνουν τα λεφτά τους βοηθώντας την περαιτέρω ανάπτυξή του. Αλλά, ας αφήσουν κάτι και για τους άλλους. Έλεος !! Δεν ζουν μόνο Αγρινιώτες στο νομό μας. Δε μπορεί να μαζευτεί ο μισός νομός σε μιά πόλη που δεν έχεις που να κυκλοφορήσεις, που να παρκάρεις, που ασφυκτιά από την άναρχη και πυκνή δόμηση και το κυκλοφοριακό κομφούζιο. Πόση άλλη ανάπτυξη τέλος πάντων; Θα περιμέναμε λίγη μεγαλοψυχία αν μη τι άλλο. ΩΣ ΕΔΩ ΛΟΙΠΟΝ !! Κινητοποιήσεις και αντίδραση από όλους μας. Θα απαιτήσουμε αυτά που δικαιωματικά μας ανήκουν. Αρκετά πολιτισμένοι και ευγενείς είμαστε. ΤΕΛΟΣ. Η συντακτική ομάδα.

Σοβαρό Ιατρικό θέμα : Μια καλά κρυμμένη παθολογία…

Ένα πολύ σοβαρό ζήτημα υγείας που αφορά όλο και διαρκώς περισσότερο κόσμο αλλά δυστυχώς παραμένει σε λήθαργο λόγω της άγνοιας του ευρύτερου πληθυσμού έχει να κάνει με την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και με μια παθολογική κατάσταση που ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη. Ιδιαίτερα στην πόλη μας και την ευρύτερη περιοχή, από ιατρικά στοιχεία που έρχονται στην επιφάνεια, τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικά. Το εξαιρετικά ανησυχητικό είναι ότι: 1). η αντίσταση στην ινσουλίνη αποτελεί το κλειδί για την εμφάνιση του συνδρόμου Χ, γνωστού επίσης και ως ''μεταβολικού συνδρόμου'', του οποίου οι πάσχοντες είναι πολύ πιθανό να πεθάνουν πρόωρα από καρδιακές παθήσεις και 2). ότι οι συγκεκριμένοι ασθενείς που έχουν ελεγχθεί, ανήκουν σε όλα τα ηλικιακά groups (18 ! – 60 ετών) και κυριολεκτικά δεν έχουν ιδέα ότι παρουσιάζουν τη συγκεκριμένη παθολογία! Τι είναι η αντίσταση στην ινσουλίνη; Υπό φυσιολογικές συνθήκες, μια ορμόνη γνωστή ως ινσουλίνη επιτρέπει στη γλυκόζη (σάκχαρο) του αίματος να εισέλθει στα κύτταρα του σώματος, όπου χρησιμοποιείται (καταναλώνεται) για την παραγωγή ενέργειας. Στη προαναφερθείσα παθολογική κατάσταση, τα κύτταρα αντιστέκονται στη δράση της ινσουλίνης και η γλυκόζη δεν μπορεί να περάσει μέσα τους. Όταν συμβαίνει αυτό, το πάγκρεας υπερπαράγει ινσουλίνη στη προσπάθειά του να διατηρήσει σε φυσιολογικά επίπεδα τη γλυκόζη του αίματος (μειώνοντάς την). Αποτέλεσμα; οι προ-διαβητικοί αυτοί ασθενείς, συνηθισμένοι να μετρούν στις εξετάσεις ρουτίνας μόνο τη γλυκόζη νηστείας (πρωί και νηστικοί δηλαδή), παραμένουν ανυποψίαστοι όταν βλέπουν τιμές γλυκόζης 100-125mg/dl, περίπου δηλ. στα ανώτερα φυσιολογικά επίπεδα. Όταν μετά από κάποια χρόνια το πάγκρεας πλέον εξαντλείται (λόγω υπερλειτουργίας), εγκαθίσταται διαβήτης! Τι προκαλεί την αντίσταση στην ινσουλίνη; Η απάντηση είναι ακόμα ασαφής, αλλά υπολογίζεται ότι περίπου οι μισές από όλες τις περιπτώσεις της αντίστασης ινσουλίνης οφείλονται σε γενετικούς παράγοντες. Εντούτοις, η αντίσταση ινσουλίνης επηρεάζεται επίσης και από παράγοντες που μπορούμε να επηρεάσουμε: το σωματικό βάρος (ειδικότερα, το κοιλιακό λίπος) και τα επίπεδα φυσικής κατάστασης. Η παχυσαρκία αυξάνει πολύ τις πιθανότητες αντίστασης στην ινσουλίνη. Οι διαιτητικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση και την πρόληψη του συνδρόμου Χ ποικίλλουν ανάλογα με τα συμπτώματα του καθενός, αλλά σχεδόν όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι τα συμπτώματα βελτιώνονται πολύ με τη μείωση του βάρους, ακόμα και κατά μόνο 10%, και την αύξηση του επιπέδου σωματικής δραστηριότητας. Η άσκηση είναι απαραίτητη επειδή ο μυϊκός ιστός αποτελεί τη σημαντικότερη περιοχή χρήσης της γλυκόζης και είναι πολύ ευαίσθητος στην ινσουλίνη. Δεδομένου ότι οι πάσχοντες από μεταβολικό σύνδρομο έχουν πολύ αυξημένο κίνδυνο, συγκριτικά με το γενικό πληθυσμό, εμφάνισης αγγειακών παθήσεων (: στεφανιαίας νόσου, αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων…) και άνοιας (αγγειακής ή όχι αιτιολογίας), είναι εξαιρετικά προφανής η ανάγκη όχι μόνο έγκαιρης διάγνωσης αλλά το κυριότερο, πρόληψης!!!
Εμπρός μαρς λοιπόν : Στο δρόμο της Τουρλίδας και περπάτημα. Διαδρομή όνειρο !

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Grafete sta Ellhnika parakalw

Επειδή όπως θα έχετε διαβάσει και στα σχόλια, δεχόμαστε συνεχώς διαμαρτυρίες για τους σχολιαστές που επιμένουν να γράφουν στα γνωστά ... greeklish, θερμή παράκλησή μας είναι, όσοι συνεχίζουν ακόμη να γράφουν έτσι να το σταματήσουν, για να μη βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να τα απορρίπτουμε. Όπως θα έχετε διαπιστώσει, γίνεται χαμός κατά το κοινώς λεγόμενο από σχόλια πάσης φύσεως, τα οποία κινούνται σε καλό επίπεδο καθώς έχουν εκλείψει σχεδόν τα ''κακά'' μηνύματα και θα είναι κρίμα να μη δημοσιοποιούνται όσο το δυνατόν περισσότερες απόψεις ή να δυσκολεύονται οι επισκέπτες του blog στην ανάγνωσή τους και στην αντιπαράθεση απόψεων. Ευελπιστώντας στην αποδοχή της παράκλησής μας Ευχαριστούμε εκ των προτέρων Εκ της σύνταξης

Τι θα γίνει με τους ''νταβατζήδες'' της νύχτας ;

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις φαίνεται να παίρνει το φαινόμενο των ''νταβατζήδων'' και ανθυπονονών της νύχτας που εμφανίστηκαν τα τελευταία δυο χρόνια και στη πόλη μας, από ντόπια μάλιστα φρούτα και όχι εισαγωγής, αφού κάπου είδαν στο σινεμά ότι μπορεί να γίνουν μάγκες πουλώντας νταηλίκι και προστασία στα μαγαζιά. ''Πτυχιούχοι'' σχολών πολεμικών τεχνών, είπαν να γίνουν σαν τα life style πρότυπα που βλέπουν στις οθόνες και τα έντυπα. Προστασία βέβαια από ποιόν, όταν ο κίνδυνος προέρχεται από αυτούς τους ίδιους ; Κάθε Σαββατόβραδο σχεδόν, όλο και κάποιο επεισόδιο θα δημιουργήσουν σε μαγαζί του κέντρου της πόλης, τρομοκρατώντας τον κόσμο που πάει φιλήσυχα να διασκεδάσει. Στη αρχή ήταν τα μπαράκια, τώρα την έπεσαν και σε ψητοπωλεία, πουλώντας τσαμπουκά και εκφοβισμό ακόμη και σε ανυπεράσπιστα κοριτσάκια. Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των κατοίκων και ιδιοκτητών των καταστημάτων, συλλήψεις δεν έχουν γίνει ακόμη πλην του γνωστού τσιγγάνου με το καλλιτεχνικό ''Παλαιστινιακό'' ψευδώνυμο . Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται έντονο τουριστικό ρεύμα στην πόλη μας, ιδίως από τη Μεγάλη Εβδομάδα και μετά. Σχολεία και μάλιστα περιωπής ( πχ Αρσάκειο), μεμονωμένοι τουρίστες, διάφορα γκρουπ από πολλά μέρη της Ελλάδας, μας επισκέπτονται καθημερινά και η παρουσία τους ιδίως τις βραδινές ώρες είναι έντονη στους δρόμους και τα καταστήματα του ιστορικού κέντρου. Ευθύνη του δήμου και των αρμοδίων Αρχών είναι να διαφυλάξουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ασφαλή διαμονή και διασκέδαση των ανθρώπων αυτών, ώστε η κίνηση προς τη πόλη να ενταθεί εν όψει καλοκαιριού. Από φέτος και παρά τα προβλήματα που υπάρχουν ακόμη, θα δούμε πολύ κόσμο λόγω Μαρίνας, οι οποίοι είναι άτομα απαιτήσεων και κοσμογυρισμένα. Δε μπορεί 5-10 ζωηροί, με συμπλεγματική και αντικοινωνική συμπεριφορά να δίνουν τη χειρότερη εντύπωση για την Ιερή Πόλη και να φεύγουν οι ξένοι με τις χειρότερες εντυπώσεις. Ότι γίνεται πλέον, σε χρόνο μηδέν έχει ανέβει στο διαδίκτυο και στα forum κοινωνικής δικτύωσης (facebook κλπ), μεταφέροντας την πληροφορία ( είδηση, εικόνα, βίντεο) σε κάθε γωνιά του πλανήτη, με ότι δυσάρεστο συνεπάγεται αυτό. Ήδη έχουν σημειωθεί αρκετά περιστατικά με βάναυσες επιθέσεις σε φοιτητές των ΤΕΙ, σε μαθητές επισκέπτες ξένων σχολείων, σε Αλβανούς και παλιότερα ακόμη και στους τσολιάδες της Προεδρικής Φρουράς που παρήλασαν των Βαΐων, προκαλώντας την οργή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Χαρακτηριστικό του προβλήματος είναι ότι μεταξύ των πρωτοπαλλήκαρων φέρεται να είναι και οι γιοί εν ενεργεία δημοτικού συμβούλου, ο οποίος ποσώς ενδιαφέρεται, παρά τις οχλήσεις, για την ασφάλεια ακόμη και των ίδιων των παιδιών του. Εκτός από τα γνωστά άτομα που περιφέρονται κάθε βράδυ στα στενά του κέντρου, έχουν ενσκήψει και συμμορίες αλλοφύλων, οι οποίοι ενεργοποιούνται άμεσα και παρουσιάζονται αγεληδόν όταν συμβαίνει κάποιο περιστατικό. Υπό την επήρεια διαφόρων ουσιών ( από διεγερτικά και αναβολικά μέχρι ναρκωτικά πάσης φύσεως ), περιφέρονται ψάχνοντας την αφορμή να δημιουργήσουν επεισόδιο αν δεν το έχουν ήδη προσχεδιασμένο. Εκείνο όμως που προκαλεί αλγεινή εντύπωση και εντείνει την ανησυχία, είναι ότι σε κάθε περίπτωση η αστυνομία εμφανίζεται όταν πλέον τα πνεύματα έχουν ηρεμήσει για να πάρει απλώς καταθέσεις. Επειδή όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν τεράστια ευθύνη για τα τεκταινόμενα, όσο αδρανούν και κωλυσιεργούν τόσο αποθρασύνονται τα στοιχεία αυτά, πρέπει να επέμβουν άμεσα και συντονισμένα και να σταματήσουν το πρόβλημα ΤΩΡΑ. Κάθε καθυστέρηση μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες κυρίως για άτομα που δεν έχουν καμιά ανάμιξη και ευθύνη. Η αυτοδικία καραδοκεί. Καλό θα ήταν να μάθουν ότι ο μέσος όρος ζωής των θρασύδειλων αυτών είναι τα 40 χρόνια. Κάποιος ''παλαβός'' θα βρεθεί να ξεβρωμίσει τον τόπο...

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Σώκειος Παραλογισμός

Απίστευτο ρεσιτάλ τοπικισμού έδωσε σήμερα το βράδυ στην τηλεόραση του Αχελώου ο νομάρχης Αγρινίου Θύμιος Σώκος. Ερωτώμενος για τα τρέχοντα ζητήματα της Αιτ/νιας με απόλυτη υπεραγρινώτικη έκφανση για μια ακόμη φορά λησμόνησε ότι ο νομός μας, ο μεγαλύτερος εδαφικά στην Ελλάδα, τυγχάνει να συμπεριλαμβάνει στα όρια του και άλλες πόλεις εκτός της ‘’πρότυπης’’ πόλης του Αγρινίου. Ο κύριος αυτός που υπερψηφίστηκε στην περιοχή του Μεσολογγίου και της Ναυπακτίας απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι η πόλη μας και η περιοχή γύρωθεν, καθώς και η ευρύτερη περιοχή της Ναυπακτίας ουδέποτε ανέπτυξαν πολιτικό αισθητήριο και κριτήριο με βάση το συμφέρον και το αναπτυξιακό τους δυναμικό. Ανέδειξαν σε Αιτωλοακαρνανικό επίπεδο έναν άνθρωπο κύριο εκφραστή του σκληροπυρηνικού λόμπυ του Αγρινίου ο οποίος με υπερφίαλο ύφος, προκλητικά πλασάρει κάθε διεκδίκηση του νομού ως αναπόφευκτη κατάκτηση του Αγρινίου. Έτσι κατά τη Σώκειο λογική, πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος μπορεί να είναι μόνο πανεπιστήμιο Αγρινίου, ΚΤΕΛ Αιτ/νίας μόνο ΚΤΕΛ Αγρινίου, εκτροπή Αχελώου και κάθε βλάβη περιβαλλοντική στο νομό δεν είναι δυνατόν να μην έχει διαχειριστή αντίδρασης παρά μόνο το Αγρίνιο ώστε να υπάρχει και ανάλογη εκμετάλλευση των ανταποδοτικών για τη 13η πόλη της Ελλάδος, που κατά μαθηματικό παράδοξο και έλλειψη στοιχειώδους λογικής, σήμερα κατά τον κύριο Σώκο (και την κυριαρχούσα Αγρινιώτικη προπαγάνδα) είναι 100.000 (!!), αν και η απογραφή έβγαλε μόνο 54.000 και αύριο μετά Καλλικράτη θα είναι 150.000 (!!), αν και με τα απογραφικά δεδομένα πάλι θα είναι το ήμισυ. Είναι υπέρ του Εφετείου στην Αιτ/νια ο κύριος Σώκος ενώ γνωρίζει ότι η κυβέρνηση με την δική του κρυφή συνδρομή και των βουλευτών, αποφάσισε για εφετείο στο Αγρίνιο και φυσικά τίθεται το ερώτημα, αν θα ήταν υπέρ του εφετείου στο νομό στη περίπτωση που η πολιτεία έλεγε Μεσολόγγι. Ωστόσο ο κύριος αυτός δεν θυμάται ότι η νομαρχιακή του ιδιότητα τον έφερε στην πρωτεύουσα του νομού και ότι τουλάχιστον η θεσμική κατοχύρωσή της, η νομική παράδοση, η ιστορία της αλλά και τα πραγματικά δεδομένα θέτουν ως αδιανόητη κάθε άλλη επιλογή πλην του Μεσολογγίου ως έδρα του εφετείου. Επιπλέον, ενώ για τον δήμο Αγρινίου συμβούλευσε τον δημοσιογράφο κύριο Μάκκα να ανέβει σε ύψωμα στα Κλεισορρεύματα (κιτς) προκειμένου να προσδιορίσει απλοϊκά τα όρια του δήμου Αγρινίου με βάση τα φώτα που απλώνονται στον κάμπο (sic), υπονοώντας προφανώς ότι θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει στην διεύρυνσή του τη…μισή Αιτ/νία, θέτοντας τα αναγκαία όρια των υπολοίπων δήμων, μίλησε για δήμο μόνο με το Θέρμο, ένα δήμο Μακρυνείας, μίλησε για 2 δήμους στην Ναυπακτία και στο Ξηρόμερο και είπε ότι είναι απαραίτητο να γίνει δήμος με Αιτωλικό και Οινιάδες μόνο, αποδεικνύοντας περίτρανα ποιός ήταν πίσω από τις ενέργειες Γαλάνη και τις προσπάθειες ανάσχεσης δημιουργίας ενός διευρυμένου Δήμου Μεσολογγίου. Φυσικά για το Αγρίνιο ο κύριος Σώκος δεν αποδέχεται καμία διάσπαση αλλά κατ’ αυτόν θα πρέπει να ενδυναμωθεί περισσότερο φροντίζοντας ως νομάρχης να μεταφράζει την λέξη Αιτ/νια ως Αγρίνιο και χαράσσοντας αναπτυξιακή στρατηγική για το Νομό μόνο στα πλαίσια των αναγκών του Αγρινίου και αγνοώντας προκλητικά κάθε άλλη πόλη. Αντιμετωπίζοντας την ακατανόητη Σώκεια λογική και την προκλητικότητα των θέσεων και δηλώσεων του ευελπιστούμε ότι όσοι στο παρελθόν τον έχρισαν νομάρχη τουλάχιστον τώρα δεν θα πριμοδοτήσουν τις φιλοδοξίες του και τον απροκάλυπτο και κυνικό τοπικισμό του .
Επίτιμος συνεργάτης του blog

''ΑΝΕΥ ΕΦΕΣΕΩΣ'' -by Φανός (κατά κόσμον Μάκης Πασσίσης)

Τέλος κακό, όλα κακά, ψυχρά κι ανάποδα! Τέλος, λοιπόν, και στο ζήτημα της έδρας του Εφετείου της Δυτικής Στερεάς Ελλάδος! Ο κύβος ερρίφθη, αν και όλοι ξέραμε από την αρχή το αποτέλεσμα, μιας και ήταν φανερά «πειραγμένος» ώστε να να δείξει «Φουλιστάν». Όπως το περίμεναν, άλλωστε, οι μη βαυκαλιζόμενοι περί της ευαισθησίας της ελληνικής πολιτείας για θεσμούς και τα τοιαύτα. Ο σοσιαλιστικός Θεός τής Ελλάδος πήρε την ίδια απόφαση που είχε πάρει, αλλά δεν πρόλαβε να υλοποιήσει, και ο προκάτοχός του της «επάρατης» πτέρυγας, της δεξιάς. Έτσι λοιπόν, όλοι οι επάρατοι, τρισκατάρατοι και λοιποί ποικιλόχρωμοι αυνάνες «θεοί» της …τέως Ελλάδας τακίμιασαν, για μια εισέτι φορά, εις βάρος της «Κολυμβήθρας του Γένους» για να την κάνουν …κολυμπηθρόξυλο! Μια τακιμιά με προϊστορία, από ανθρώπους που δε νοιάζονται για Θεσμούς, Θυσίες και Ιστορίες, αλλά μόνο για την μικροπολιτική και, μέσω αυτής, για τη διατήρηση της εξουσίας με κάθε τρόπο! Οταν πρόκειται να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, το μόνο που μετράει για δαύτους είναι τα «κουκιά». Τα κουκιά που διασφαλίζουν την εξουσία. Την εξουσία που διασφαλίζει τη δύναμη και, ως εικός, την μπαγόρδα! «Σοσιαλιστική» και «φιλελεύθερη». Δικομματική συγχορδία για να μην πέσει ψίχουλο πραραέξω! Παρά το γεγονός ότι η Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, ως πρωτεύουσα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, είχε το ιστορικό, νομικό, διοικητικό και πολιτικό δικαίωμα για την ίδρυση (επανίδρυση) του Εφετείου, αφού όλα τα Εφετεία της χώρας μας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ιδρυθεί στις πρωτεύουσες των νομών, ο κλήρος έπεσε (από τα κορίτσια) στο Φουλιστάν! Οι θεσμοί και οι νόμοι φαίνεται πως υπάρχουν μόνο για το «θεαθήναι». Για να περιχαρακώνουν τα «θέλω» των «ισχυρών» και να τσουβαλιάζουν τα δικαιώματα των «αδυνάτων». Το Μεσολόγγι των ολίγων κυάμων ήταν καταδικασμένο να χάσει, σε ένα αγώνα άνισο και ανέντιμο. Όπως ακριβώς χάνει κατά συρροή τα τελευταία πενήντα χρόνια, μέσα σε ένα πολιτικό σύστημα που έχει πέσει με τα μούτρα στο μεγάλο φαγοπότι και στην …μπουργετοποίηση της χώρας. Τις συνέπειες του πρώτου τις αισθανόμαστε σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, ενώ τα παιδιά μας είναι σίγουρο πως δεν είδαν τίποτε ακόμα από αυτό που τα περιμένει. Ως προς το δεύτερο, και ο νυν «παις», αλλά και οι προηγούμενοι «παίδες», φαλλό-παις, κοντό-παις και χονδρό-παις (κομπάρσοι – πρωθυπουργοί το επάγγελμα), έκαναν και κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους (και τη βούληση των διεθνών μεντόρων τους) για την εξάλειψη της ιστορικής μνήμης. Τα κνώδαλα και τα σκύβαλα που στελέχωναν και στελεχώνουν – πολιτικά – κρίσιμα πόστα του υπουργείου Παιδείας (τέως εθνικής) εργάζονται αόκνως προς αυτό το σκοπό. Το Μεσολόγγι, ως νόημα, στη σημερινή γενιά των πολιτικών που διαφεντεύουν τις τύχες μας, δεν λέει τίποτα ή λέει πολύ λίγα πράγματα. Ότι και να τσαμπουνάμε εμείς για θυσίες, αγώνες, πατρίδες, νεκρούς και αίματα, πέρα βρέχει. Μας στέλνουν μια φορά το χρόνο κάνα δευτεροκλασάτο υπουργό κι ένα Πρόεδρο – θεσμική πλαγγόνα – και «καθάρισαν» με την πατριωτική αυταρέσκειά μας, ως τις επόμενες γιορτές Εξόδου. Σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς του Νομού (μας;), από τη στιγμή που δεν έχουμε τα κουκιά και δεν μπορούμε να έχουμε τη δική μας φωνή, είμαστε απόλυτα μόνοι και χαμένοι από χέρι! Να πά’ να μακρυπηδηχτούνε όλοι τους, ανεξαιρέτως! Φυσικά, δεν τους μέμφομαι καθόλου. Από ψεύτες και σαλτιμπάγκους, που δουλεύουν για το παντεσπάνι τους και μόνο, δεν περιμένω χαϊρι για τον τόπο μου. Εκείνοι όμως που μου τη «δίνουν», κυριολεκτικά, είναι οι Μεσολογγίτες κομματικοί σφουγγοκωλάριοι που πουλάνε τον τόπο τους, χάριν των κομμάτων τους και των προσωπικών τους επιδιώξεων. Κανονικά, μετά από μια τέτοια κυβερνητική απόφαση, σαν αυτή που σχολιάζουμε εν προκειμένω, κανένας βουλευτής του κυβερνόντος κόμματος (και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για να μην την ξεχνάμε) δεν θα έπρεπε να διανοείται ότι μπορεί να περάσει την Πύλη χωρίς να του ανέβει η …κατά κεφαλή (του) κατανάλωση αυγών! Μπαγιάτικων, κατά προτίμηση… Μια συμβουλή προς ταγούς και ταγάρια: το ποδήλατο γυμνάζει τα πόδια, το κουπί γυμνάζει τα χέρια και το …διάβασμα γυμνάζει το μυαλό. Δεν αναφέρομαι στον …πούλο, γιατί αυτόν τον έχουν γυμνασμένο (χειρονακτικώς) από τα γενοφάσκια τους. Ας διαβάσουν, λοιπόν, ένα …φιλέτο στίχων Σολωμού, μια σπιθαμή στροφών Παλαμά, ενα βραχύ εδάφιο Μακρυγιάννη, μια ουγκιά Ουγκώ, ολίγη από Γκαίτε και μια κασέλα Κασομούλη για να μάθουν (αν παίρνουν από γράμματα) που πατάνε, που βρίσκονται και που κυβερνάνε. Οι Μήδοι πλησιάζουν… Υ.Γ.: Το Μεσολόγγι άντεξε και δεν έπεσε στους Τούρκους. Έπεσε όμως στο χειρότερο είδος του ανθρώπινου γένους. Τους μεταλλαγμένους «Έλληνες» πολιτικούς!!! Από '' saltsinologies blog ''

Αφιέρωμα στο Μεσολόγγι από το ''Otenet portal- travel.gr ''

Κάντε κλικ στο σύνδεσμο για να το δείτε : http://www.travel.gr/portal/viewSection.x?section=5;13;780
φωτογραφίες φυσικά .....Βασίλης Αρτίκος

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Το καθημερινό ''έμφραγμα'' της Επαμ. Δεληγιώργη

Σε καθημερινή κόλαση εξελίσσεται η διαβίωση των κατοίκων της αρχής της οδού Επαμ. Δεληγιώργη, στο σημείο που τοποθετήθηκαν οι βυθιζόμενες μπάρες, λίγα μέτρα από την πλατεία Μπότσαρη. Τις πρωινές ώρες από το σύλλογο '' οι λάτρεις του φραπόγαλου'', τις δε μεσημβρινές από την αδελφή λέσχη ''φέρε μια κρύα'', που παρά τις αυστηρές συστάσεις του ΔΝΤ συνεχίζουν να κατακλύζουν τις εγγύς καφετέριες προκειμένου να απολαύσουν τις μικροχαρές της ζωής, παρκάροντας όμως παράνομα μπροστά στις μπάρες, παρά τα ροζ χαρτάκια που βρίσκουν συχνά στους υαλοκαθαριστήρες. Το πρόβλημα είναι σύνθετο : αφενός οι κάτοικοι της μεγάλης πολυκατοικίας της οδού Σκεπεταραίων που έχουν τηλεκοντρόλ για να μπαινοβγαίνουν από την πάροδο της Δεληγιώργη για το πάρκινγκ τους πίσω από το cafe Atlantis, βρίσκονται συχνά εγκλωβισμένοι, αφετέρου δε το μεσημέρι δημιουργείται και ένα επιπλέον πρόβλημα, από τις επιχειρήσεις τροφοδοσίας καταστημάτων, οι οποίες αδυνατούν να προσαρμοστούν στο νέο ωράριο 6-10 πμ που ισχύει μετά τον αποκλεισμό του πεζοδρομημένου κέντρου και εξακολουθούν να έρχονται για εφοδιασμό μες στο καταμεσήμερο, δια μέσου της άλλης παρόδου όπισθεν του cafe Alfa, με ότι συνεπάγεται αυτό για την όχληση των περιοίκων. Γνώμη μας είναι ότι η πεζοδρόμηση έπρεπε να καταλήγει στη στροφή της οδού Σκεπεταραίων, ώστε το τμήμα που έχει μείνει να μη χρησιμοποιείται για στάθμευση και συνεπώς πρόκληση συμφόρησης. Θα επαναλάβουμε και κάτι που το έχουμε επισημάνει σε προηγούμενες αναρτήσεις : με το που βραδιάζει, οι μπάρες του πεζόδρομου γίνονται θέσεις πάρκινγκ. Ανεύθυνοι και κουτοπόνηροι οδηγοί, βρίσκουν την εύκολη λύση, να παρατήσουν το αυτοκίνητό τους στο σημείο που πρέπει να μένει ελεύθερο όλο το 24ωρο για λόγους ασφαλείας των κατοίκων του κέντρου. Όπου δουν απαγορευτικό σήμα διέλευσης, νομίζουν ότι σημαίνει ''παρκάρετε ελεύθερα'' . Με την αλλαγή της διεύθυνσης της Τροχαίας, περιμένουμε να δούμε εμπράκτως να λύνεται και αυτό το πρόβλημα μαζί με την κόλαση των εξατμίσεων των δικύκλων.

Φοιτητικό Πρωτάθλημα basket

Αθλητικές διοργανώσεις Πανεπιστημίων & Τ.Ε.Ι.

Προκριματική φάση πρωταθλημάτων 5ου ομίλου

Οι φετινές αθλητικές διοργανώσεις στον χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στις οποίες θα μετάσχουν και οι ομάδες του Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου , αναμένεται να ξεκινήσουν το επόμενο διάστημα.

Η διαδικασία των προκριματικών αθλητικών συναντήσεων των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ με βάση τη διακήρυξη της Επιτροπής Αθλητισμού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ( Ε.Α.Τ.Ε.) θα περιλαμβάνει αγώνες κατάταξης των φοιτητικών ομάδων στα αθλήματα της Καλαθοσφαίρισης ( Μπάσκετ ) , της Πετοσφαίρισης ( Βόλεϊ ) και του Ποδοσφαίρου. Για τα αγωνίσματα του Στίβου οι αθλητές του Τ.Ε.Ι Μεσολογγίου θα συμμετάσχουν απευθείας στην Πανεπιστημιάδα, με ποσόστωση αθλητών & αθλητριών στα τελική φάση που θα διεξαχθεί στην Πάτρα από 10 έως 13 Μαΐου 2010.

Πιο συγκεκριμένα, στο Μεσολόγγι και στο κλειστό γυμναστήριο του Τ.Ε.Ι. θα διεξαχθεί η προκριματική φάση της Καλαθοσφαίρισης στις 20,21,22 Απριλίου με την συμμετοχή των παρακάτω ομάδων: Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ,Τ.Ε.Ι Ηπείρου, Πανεπιστήμιο Δυτ. Ελλάδος ( Αγρινίου ) και την ομάδα του Τ.Ε.Ι Μεσολογγίου .

Στην Άρτα, σύμφωνα με το καταρτισθέν πρόγραμμα, το Τ.Ε.Ι Ηπείρου θα διοργανώσει στο κλειστό Γυμναστήριο της πόλης, την προκριματική φάση της Πετοσφαίρισης ( Βόλεϊ ) σπουδαστών & σπουδαστριών που θα διεξαχθεί στις 27,28 & 29 Απριλίου . Συμμετέχουν οι ομάδες: Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων , Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, η ομάδα του Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου και το Πανεπιστήμιο Δυτ . Ελλάδας..

Στα Ιωάννινα θα διεξαχθεί τέλος, στις 3,4 & 5 Μαΐου η προκριματική φάση του ποδοσφαίρου με την συμμετοχή των ομάδων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων , του Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, του Πανεπιστημίου Δυτ . Ελλάδας και την ομάδα του Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου.

Η ομάδα από κάθε άθλημα που θα προκριθεί , θα πάρει και το ¨εισιτήριο¨ για την τελική φάση που θα συνδιοργανώσει το Πανεπιστήμιο Πατρών και η Ε.Α.Τ.Ε. από 10 έως 13 Μαΐου.

Ζούγκλα γίναμε ;; Γεμίσαμε φίδια...

Γέμισε φίδια η πόλη μας με την αρχή της Άνοιξης και το ξύπνημά τους από τη χειμερία νάρκη. Σε πολλά σημεία έχουν εντοπιστεί, ιδίως σε κήπους και ακάλυπτους χώρους και εντύπωση προκαλεί το μέγεθός τους που ξεπερνά το 1 μέτρο!!, προκαλώντας φόβο όπως είναι λογικό στους κατοίκους. Στην εικόνα φαίνεται ένα από αυτά όπως το φωτογραφήσαμε νύχτα με υπέρυθρες ακτίνες . Αξίζει να επισημάνουμε ότι, ρωτώντας ειδικούς και για να καθησυχάσουμε τον κόσμο, τα φίδια στην Ελλάδα ΔΕΝ είναι δηλητηριώδη, πλην της οχιάς της Μήλου, η οποία ζει μόνο στο συγκεκριμένο νησί. Ο φόβος υφίσταται μόνο στην περίπτωση που κάποιος που είναι αλλεργικός, κινδυνεύει να πάθει αλλεργικό σοκ από το δάγκωμα, κάτι που μπορεί να πάθει και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση δαγκώματος ή τσιμπίματος από άλλο ζώο ή έντομο. υγ. Ιδιαίτερη προσοχή βεβαίως σε άλλου είδους φίδια, που κυκλοφορούν όρθια ή σε στάση οσφυοκαμψίας, είναι ευπρεπώς ενδεδυμένα και μοιάζουν με τον homo erectus. Άκρως επικίνδυνα !!!

Έτοιμη η Κεντρική Πλατεία

Ολοκληρώθηκαν τα έργα ανάπλασης της κεντρικής πλατείας με την τοποθέτηση και των διπλών φωτιστικών στο τμήμα της Σπ. Τρικούπη. Η τελική εικόνα είναι αρκετά αναβαθμισμένη και αποδεκτή μετά την τοποθέτηση και των φυτών στα παρτέρια, παρά τις εν μέρει αντιρρήσεις μας. Ιδίως το βράδυ με τα φώτα αναμμένα η αίσθηση είναι αρκετά ''κοσμοπολίτικη''. Επισκευάστηκε και το πρόβλημα διαρροής του συντριβανιού και σιγά σιγά συμμαζεύεται η κατάσταση. Ευθύνη όλων τώρα, πολιτείας και πολιτών, να διατηρηθεί σε άψογη κατάσταση, χωρίς καταστροφές, γραψίματα, αφισοκολλήσεις, παράνομη κυκλοφορία και παρκαρίσματα ( σαν το παλληκάρι της φωτογραφίας που ήλθε, είδε και απήλθε, κάνοντας το γύρο της πλατείας σαν σε λούνα παρκ), ώστε οι κάτοικοι να το χαίρονται και οι επισκέπτες να ικανοποιούνται απ΄την εικόνα της πόλης. Η κριτική ( ή γκρίνια για κάποιους) ασκείται πάντα καλοπροαίρετα με τελικό στόχο την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος για όλους, με το χαμηλότερο κόστος για το δήμο και το καλύτερο αισθητικά και λειτουργικά αποτέλεσμα, εάν και εφόσον μπορεί αυτά να συνδυάζονται. Η ''αντιπολίτευση'' δεν ασκείται απλά και μόνο για να αισθάνεται κανείς ότι έχει λόγο ύπαρξης, αλλά και για να βοηθά στην αποφυγή λαθών και εκτροπών.