Η τελευταία ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του Δήμου μας, είναι γεγονός ότι μας εξέπληξε. Αναρωτηθήκαμε εάν εμείς ή ο γράφων ζει σε άλλη πόλη. Να μιλάει για καθαριότητα στο ''καλύτερο δυνατό σημείο'', είναι πλέον πρόκληση. Διότι, ή ο άνθρωπος δεν έχει συναίσθηση της πραγματικότητας, ή μας θεωρεί συλλήβδην ηλίθιους. Δεν αρκεί που κάποιοι δεν συνειδητοποιούν το μέγεθος της αποτυχίας τους, έχουν το θράσος να θέλουν να ηγηθούν και να διεκδικήσουν αξιώματα σε διπλάσιο πληθυσμιακά και τριπλάσιο εδαφικά, Καλλικρατικό νέο δήμο. Θεωρούν ότι επιτέλεσαν άριστα τα καθήκοντά τους, ότι έφεραν εις πέρας τις υποχρεώσεις τους και με ψηλά το κεφάλι ζητάνε την επανεκλογή τους. Η εικονική πραγματικότητα στην οποία αρέσκονται να ζούνε, νομίζουν ότι περιλαμβάνει και τους πολίτες;
Για το θέμα της καθαριότητας έχουμε γράψει κατ' επανάληψη και είναι ένα θέμα που μας πονάει και μας θλίβει ιδιαίτερα. Ένα θέμα για το οποίο έχουμε ιδιαίτερη ευαισθησία και εμμονή. Έχουμε τονίσει πολλές φορές την τεράστια ευθύνη που έχουν ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ και ΚΥΡΙΩΣ οι ΠΟΛΙΤΕΣ, στη διατήρηση της πόλης καθαρής. Επιβραβεύσαμε επίσης και την προσπάθεια του αρμόδιου Αντιδημάρχου κου Γ. Σπανού ο οποίος το ανέλαβε προσωπικά το ζήτημα. Το αποτέλεσμα όμως δυστυχώς το βλέπουμε κάθε μέρα. Η πόλη μονίμως πνιγμένη στα σκουπίδια. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Το κέντρο, οι γειτονιές, το λιμάνι, η Τουρλίδα, ο κήπος Ηρώων, γεμάτα σκουπίδια παντού. Οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι της τελευταίας εβδομάδας: Μαλακασέικο, Βάλβειος, Υποθηκοφυλάκειο, οδ. Σκεπεταραίων, έναντι νέου Νοσοκομείου, Τουρλίδα, είναι ελάχιστα σημεία που αποθανατίσαμε μπροστά στο χάλι που επικρατεί στους δρόμους. Ιδίως τις αργίες, ημέρες που περιμένουμε και ελπίζουμε να έρθει και κανένας ξένος άνθρωπος, κανένας τουρίστας, η εικόνα ιδίως του κέντρου και των αξιοθέατων σημείων, είναι απερίγραπτη. Οι τουρίστες που έρχονται, ιδίως οι Ευρωπαίοι με τα σκάφη στη Μαρίνα, προέρχονται από χώρες όπου η καθαριότητα είναι εκ των ων ουκ άνευ. Δεν υπάρχουν τέτοιες εικόνες στην καθημερινότητά τους. Δεν διανοείται κανείς να πετάξει οτιδήποτε κάτω. Για όποιον έχει ταξιδέψει ή ζήσει στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, είναι αντιληπτό τι λέμε. Εκεί, τα όποια σκουπίδια, εξαφανίζονται τη νύχτα ως δια μαγείας σαν να μην υπήρχαν καν. (Όλοι θα έχετε δει με τι άνεση οι σύγχρονοι Ελληνάρες πετάνε ότι κρατάνε στα χέρια τους ή τα εξακοντίζουν από τα αυτοκίνητά τους, τσιγαρόκουτα, σακουλάκια, χαρτιά, αναψυκτικά, μπουκάλια, πως αδειάζουν τα γεμάτα γόπες και χαρτιά τασάκια των αυτοκινήτων, πόσο αδιάφορα τους ''πέφτουν'' ότι κρατάνε στα χέρια ενώ δίπλα τους υπάρχουν κάδοι και καλαθάκια). Δεν βλέπουν εικόνες σαν αυτές των φωτογραφιών οι τουρίστες στις χώρες τους. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς τι γνώμη σχηματίζουν όταν μας επισκέπτονται.
Οι σακούλες από τα καταστήματα εστίασης ανοιγμένες και πεταμένες ΕΞΩ από τους κάδους (δεν μπαίνουν στον κόπο ούτε να τις δέσουν κόμπο ). Μπουκάλια, αλουμινόκουτα, αποφάγια, τραπεζομάντιλα, χαρτιά, τηγανόλαδα κλπ, στο έλεος των αδέσποτων σκύλων που τις ξεσκίζουν και απλώνουν τα απορρίμματα παντού. Τα αυτοκίνητα που περνάνε από τα σημεία αυτά, μην έχοντας και από που να πάνε, πατάνε πάνω στα σκουπίδια συνθλίβοντας , απλώνοντας και εμφυτεύοντάς τα στην άσφαλτο. Η εικόνα της επόμενης μέρας,..Μπαγκλαντές. Ζουμιά, μπόχα και δυσωδία παντού. Η ζωή των περιοίκων ανυπόφορη. Μέχρι να περάσει το απορριμματοφόρο να τα μαζέψει, οι πεζοί οδοκαθαριστές (που χάθηκαν αυτοί ;) να σκουπίσουν ότι περίσσεψε και η υδροφόρα καμιά φορά για το πλύσιμο, τη μισή εβδομάδα η εικόνα είναι όπως στις φωτογραφίες.
Ο προηγούμενος Αντιδήμαρχος επί Πρεβεζάνου κος Χρ. Παπανικολάου -αν θυμόμαστε καλά -, έψαχνε μέσα στις σακούλες να βρει τα τραπεζομάντιλα για να δει από ποιό μαγαζί είναι τα σκουπίδια. Αυτό θα έπρεπε να είναι πάγια και θεσμοθετημένη πρακτική: Ο ρυπαίνων να πληρώνει. Πρόστιμα κύριοι!! Αν δεν καταλαβαίνουν άλλη πολιτισμένη γλώσσα και εν ανάγκη κλείσιμο. Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτό το χάλι. Το προσωπικό των καταστημάτων, μόλις κλείνουν το βράδυ, μεταφέρουν άρον άρον τις γιγαντοσακούλες και τις εξακοντίζουν εξ αποστάσεως ΕΞΩ από τους κάδους. Ιδίως αν είναι γυναίκα αυτή που τα μεταφέρει και αδυνατεί να σηκώσει το βάρος της σακούλας , τις παρατάει όπου νάναι. Φυσικά ο υπεύθυνος καταστηματάρχης σπανίως βλέπει τι συμβαίνει γιατί συνήθως δεν είναι παρών. Αλλά οι εργαζόμενοι που τελειώνουν αργά και κοιτάζουν να φύγουν όσο γίνεται νωρίτερα, δεν μπαίνουν στον κόπο να τις τακτοποιήσουν μέσα στους κάδους και τις αφήνουν όπου βρουν, αρκεί να είναι μακριά από το κατάστημά τους. Οι κάδοι άδειοι και γύρω γύρω γεμάτο σακούλες.
Επιτέλους η πολιτεία ας κάνει το αυτονόητο: Αυξήστε τους κάδους. Βλέπετε ότι είναι ξεχειλισμένοι κάθε Σαββατοκύριακο. Βάλτε κι άλλους όπου χωράνε (ήδη προστέθηκαν ορισμένοι τις τελευταίες μέρες σε προβληματικά σημεία ). Αφού δεν λειτουργεί υπηρεσία καθαριότητας τις αργίες, τουλάχιστον ας είναι κρυμμένα τα σκουπίδια μέσα στους κάδους. Η παράκληση στους δημότες να τα κρατάνε στα σπίτια τους τις αργίες, σε ελάχιστους ευσυνείδητους πολίτες είχε αποτέλεσμα. Οι περισσότεροι τα βγάζουν εκτός. Αλλά και αν ακόμη τα κρατήσουν μέχρι τη Δευτέρα το πρωί, που να τα πάνε αφού τα απορριμματοφόρα περνάνε μετά τις 8-8.30 πμ από τα προβληματικά σημεία; Να τα κρατήσουν μέχρι τη Δευτέρα το μεσημέρι; δύσκολο... Και ενημέρωση. Διαρκής ευαισθητοποίηση. Όπως είχε γίνει κάποτε μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΥΑΜ. Ιδίως στα σχολεία, μήπως και βγει κάποτε μια γενιά πιο πολιτισμένη από τις δικές μας.
Ας μη μιλήσουμε για την ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
1 σχόλιο:
εξαιρετικο
Δημοσίευση σχολίου