Αγρινιοκεντρικός Καλλικράτης

Έκτακτη συνάντηση υπήρξε σήμερα το απόγευμα μεταξύ των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ του νομού μας και του υπουργού εσωτερικών στα πλαίσια της διαβούλευσης για τον Καλλικράτη και της συμμετοχικής δράσης των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της περιφέρειας μας. Παράλληλα το επονομαζόμενο «Επιμελητήριο Αιτ/νιας», αλλά κατ ουσίαν Επιμελητήριο Αγρινίου, διεξήγαγε παράλληλη εκδήλωση για τον «Καλλικράτη» όπου πέραν γενικοτήτων και τυπικών αναφορών για το διακύβευμα της διοικητικής μεταρρύθμισης βασικό τους θέμα αποτέλεσε η στόχευση για ένα διευρυμένο δήμο Αγρινίου με βασικό προσανατολισμό την έξοδο στην λίμνη και την διεύρυνση του νέου δήμου και πέραν των φυσικών συνόρων του ποταμού Αχελώου. Μάλιστα ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου και υποψήφιος βουλευτής του νομού κ. Παπαναστασίου πιθανολόγησε ότι ο νέος δήμος Αγρινίου θα φτάσει μέχρι την Κλεισούρα (!!) και θα συμπεριλαμβάνει όλους τους δήμους πλησίον του Αγρινίου. Συν τοις άλλοις ο Βουλευτής και πρώην ευήθης Νομαρχιακός άρχων κ. Σταμάτης σε ρητορικό του οίστρο για μία ακόμα φορά τάχθηκε υπέρ της κυβέρνησης στο θέμα του Εφετείου συμβουλεύοντας την να μην υποκύψει στις πιέσεις του Μεσολογγίου και αναφανδόν υπερθεμάτισε, άνευ φυσικά επιχειρημάτων, υπέρ ενός ιδιαιτέρως διευρυμένου δήμου Αγρινίου που δεν νοείται, κατά τα λεγόμενα του, να μην συμπεριλαμβάνει την Παραβόλα, ήτοι να επεκτείνεται σε απόσταση 25 με 30 χιλιόμετρα από τα σημερινά όρια. Σε όλα αυτά αν προστεθούν οι έντονες παρασκηνιακές πιέσεις των βουλευτών του νομού για την ίδρυση του Εφετείου στο Αγρίνιο σε μία περίοδο που το κράτος κινδυνεύει με πτώχευση, ο ανένδοτος αγώνας που διεξήχθη από φορείς του Αγρινίου και βουλευτές για την απόσχιση από την υφιστάμενη περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος (αγώνας που είχε ως απώτερο σκοπό την ίδρυση νέας περιφέρειας με έδρα το Αγρίνιο),την αντικατάσταση της διοικούσας του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος από Αγρινιώτες ή φίλα προσκείμενους στο Αγρίνιο, την επίσημη και προκλητική παγίωση της παράκαμψης της έδρας του ΚΤΕΛ Αιτ/νιας Α.Ε με τα εγκαίνια αύριο του υπερσύχρονου σταθμού του Αγρινίου, όπου στον πρώτο και δεύτερο όροφο θα στεγάζονται όλες οι υπηρεσίες του ΚΤΕΛ, την χάραξη της αναπτυξιακής στρατηγικής της Νομαρχίας του κ. Σώκου η οποία είναι κομμένη και ραμμένη στις βλέψεις του Αγρινίου, καθώς και τις πιέσεις που ασκήθηκαν στο παρασκήνιο για την διάρρηξη του αρραγούς μετώπου για ένα διευρυμένο δήμου Μεσολογγίου με όρια από ποτάμι σε ποτάμι, αντιλαμβανόμαστε ότι ο Αγρινιώτικος επεκτατισμός και τοπικισμός έχει λάβει ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες διαστάσεις. Σ’ αυτόν συνηγορούν οι βουλευτές του νομού που παραδόξως υπερψηφίστηκαν στο Μεσολόγγι -αν και ουδέποτε έδωσαν δείγματα υπεράσπισης των δικαίων της πόλης- ο νυν νομάρχης (Αγρινίου) κ. Σώκος ο οποίος έχει ξεπεράσει κάθε όριο Αγρινιωτοεθισμού, αλλά και η μεταβατική συγκυρία που θέλει αφενός την παντελή απουσία βουλευτών από το Μεσολόγγι αφετέρου την παρουσία στον δημαρχιακό θώκο της πόλης μας του αυτοδιοικητικά απόντος κ. Αναγνωστόπουλου. Εντύπωση προκαλεί η ύποπτη και άνευ λογικής απουσία του Δημάρχου μας από διεκδικήσεις η στρατηγικές που διαμορφώνουν ηγετικό ρόλο του Μεσολογγίου στο νομό, η άνευ σχεδιασμού και αντίδρασης παράδοση του Μεσολογγίου στις σοβινιστικές βλέψεις του Αγρινίου και η διαμόρφωση ανάλογης λογικής αδιαφορίας του μέσου πολίτη του Μεσολογγίου σε πρακτικές επιπλέον συρρίκνωσης της αναπτυξιακής δομής του Μεσολογγίου, της θέσης του στον αυτοδιοικητικό χάρτη και της αμφισβήτησης κάθε θεσμικής κατοχύρωσής του. Σ’ αυτή την καθεστηκυία δημοτική τάξη πραγμάτων έρχεται να προστεθεί η ακατανόητη και ανεπαρκής συμπεριφορά των προερχόμενων από την περιφέρεια Μεσολογγίου αντινομαρχών, η αφασιακή αντιμετώπιση από τους φορείς της πόλης της υφιστάμενης κατάστασης και τα φοβικά σύνδρομα που αναπτύσσονται στο μέσο Μεσολογγίτη σε κάθε επιτασσόμενη μορφή διεκδίκησης ρόλου, θέσεως, σχεδιασμού, δράσης, βιωσιμότητας και ανθρωπογεωγραφικής αναπτυξιακής και οικονομικής οντότητας της πόλης μας. Είναι ευκόλως αντιληπτό ότι το κυρίαρχο Μεσολόγγι αποτελεί παρελθόν, ότι η πόλη μας αναλώνεται σε παρωχημένη αντανακλαστική ιστοριολαγνεία χωρίς να διαμορφώνονται όροι και τρόποι ιστορικής και αναπτυξιακής συνέχειας, απέχει αναίτια από διαμόρφωση συσχετισμών και συνεργατικότητας κατά την διοικητική διάρθρωση και χωροθέτηση και αφήνεται στις βουλές της θεάς τύχης σε μια περίοδο ιστορικών ευκαιριών για την αυτοδιοικητική της ενδυνάμωση και αποτελματοποίησή της. Ειδικός Συνεργάτης του blog