΄Εστω μια αντίδραση για το Εφετείο.

Αν και καθυστερημένα , ο Δικηγορικός μας Σύλλογος παράλληλα με την αποχή, κυκλοφόρησε έντυπο όπου διατυπώνει συνοπτικά τις θέσεις του για την επανίδρυση εφετείου στο Μεσολόγγι. Εκφράζονται σ' αυτό τα βασικά επιχειρήματα που συνηγορούν υπέρ της έδρας του στην πρωτεύουσα του νομού και όχι σε άλλη πόλη με πληθυσμιακά και συνεπώς ψηφοθηρικά κριτήρια. Αμφίβολο βέβαια το κατά πόσον επηρεάζουν τέτοιες ενέργειες αυτούς που θα λάβουν τις τελικές αποφάσεις, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να καθίσουμε με σταυρωμένα χέρια. Κάτι πoυ όμως δεν εκφράζει απόλυτα η εικόνα της Μεσολογγίτισσας του E. de Lansac που επιλέχθηκε για το εμπροσθόφυλλο, δείχνοντας διάθεση αυτοθυσίας και όχι διεκδίκησης. Εδώ η κατάσταση δεν είναι ''σφάξε με Αγά μου ν' αγιάσω'' αλλά ''πίσω ωρέ άπιστοι και σας έφαγα'', όσον αφορά το αισθητικό και σημειολογικό μέρος (για να βάλουμε και λίγο χιούμορ). Από την άλλη βέβαια, ας μην τα κάνουμε και όλα ίσωμα, η διεκδίκηση για το εφετείο δεν είναι και η φυσική συνέχεια της Εξόδου. Μην φτάσουμε και σε κιτς καταστάσεις, αυτοαναιρούμαστε. Να ξεχωρίζουμε το αγωνιστικό από το βέβηλο και το ασεβές.