Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Η αλήθεια για τους Αραβες

του Κώστα Γιαννακίδη

Η εικόνα που τείνει να σχηματιστεί έχει ως εξής: Υπογράψαμε ένα μνημόνιο προβλέπει μία επένδυση 5 δισ ευρώ στο Ελληνικό με την πώληση εκτάσεων στους Αραβες που θα δημιουργήσουν κάτι σαν το Las Vegas της Μεσογείου. Ομως δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

Το μνημόνιο (ΜΟΥ) επιβεβαιώνει τη βούληση των δύο πλευρών να συζητήσουν από κοινού τη δυνατότητα επενδύσεων στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στο Ελληνικό. Το μνημόνιο δεν είναι δεσμευτικό, δεν συνεπάγεται ότι τα λεφτά έρχονται αύριο και δεν απαγορεύει στην Ελλάδα να συζητήσει και με άλλους. Ασφαλώς το Ελληνικό αποτελεί προτεραιότητα των Αράβων. Μόνο που ακόμα δεν υπάρχει καν περιγραφή του σχεδίου. Η ελληνική κυβέρνηση έχει αναθέσει στο γραφείο του Ισπανού αρχιτέκτονα Ασιμπίγιο (τον θυμάστε από την επίσκεψη του στην Ηλεία την επομένη των εκλογών;) να εκπονήσει μία πρόταση εκμετάλλευσης, πάνω στην οποία θα μπορούσε να γίνει κουβέντα για σύμπραξη ελληνικού δημοσίου και Αράβων.

Προς το παρόν τα οφέλη του μη δεσμευτικού μνημονίου εντοπίζονται αλλού: η Ελλάδα εμφανίζεται στο μητροπολιτικό κέντρο της Νέας Υόρκης να υπογράψει κάτι που προκαλεί αίσθηση στους διεθνείς επενδυτικούς κύκλους. Μένει βέβαια να δούμε αν θα προχωρήσει και στη φάση της υλοποίησης-όσοι συμμετείχαν στις συζητήσεις με τους ανθρώπους από το Κατάρ έχουν να λένε για τη διαπραγματευτική τους ικανότητα. Αρκεί βέβαια να μην...τρομάξουν από την εμπειρία των Κινέζων στο λιμάνι.
Τέλος, πολιτικά αποτελεί μία επιτυχία στα σημεία για τον Χάρη Παμπούκη, λίγες μέρες μετά τον ανασχηματισμό και τη συζήτηση περί υποβάθμισης του. Μετά την υπογραφή ο ίδιος μπορεί να υπογραμμίσει αυτό που δήλωσε για μετακίνηση του στην επιθετική γραμμή της ομάδας...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πού κρύφτηκαν τα ρετάλια - "επαναστάτες" των "Δεκεμβριανών";
Θυμάστε το Δεκέμβρη του 2008; Τότε που οι κουκουλοφόροι ανενόχλητοι έκαιγαν την Αθήνα επί τρεις μέρες.
Εξέγερση της νεολαίας την χαρακτήρισαν αυτή την καραμπινάτη προβοκάτσια οι καθεστωτικοί μηχανισμοί, οι συριζαίοι, οι "αριστεριστές", οι ποικίλοι ανένταχτοι διανοούμενοι και φυσικά οι επαγγελματίες αντιρατσιστές.!Οι ύμνοι και τα παραληρήματα της ..."αριστεράς πολυτελείας" ήταν τέτοιοι που κατέγραφαν τα "Δεκεμβριανά" σαν τη μεγαλύτερη "εξέγερση" της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.
Να θυμίσουμε επίσης ότι τα όργανα της καθεστωτικής προπαγάνδας δεν υμνολογούσαν, απλώς, την "αντικαθεστωτική εξέγερση" (από αυτά τα όργανα διδάχτηκε και ο ΓΑΠ που μας δολοφονεί σήμερα …αντικαθεστωτικά!), αλλά και ανέλαβαν την καθοδήγηση των "Δεκεμβριανών", προτρέποντας μάλιστα τους μαθητές να κάνουν …ρεσάλτο στα αστυνομικά τμήματα…
Πρώτη φορά στην ιστορία η Αθήνα είχε καταληφθεί, και αφεθεί ανενόχλητη, στους "εξεγερμένους" επί μέρες και το μόνο που απέμενε σαν κατακάθι ήταν στάχτες και αποκαΐδια.
Ούτε μια ιδέα, ούτε μια πολιτική συγκρότηση, ούτε μια αγωνιστική μαγιά, ούτε μια αγωνιστική κληρονομιά, ούτε μια οργάνωση ζωής.
Μόνο στάχτες και φωτιές…
Πού βρίσκονται αλήθεια όλοι αυτοί οι υμνητές, οι καθοδηγητές και οι "εξεγερμένοι" κατά του καθεστώτος;
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν τους πείραξε, κανένας στρατός δεν τους τσάκισε, κανένας δεν φυλακίστηκε από το καθεστώς για την "εξέγερση", αντίθετα πήραν εύσημα και ύμνους, ΠΟΥ βρίσκονται;
ΠΟΥ βρίσκονται όλοι αυτοί οι "επαναστάτες", οι καθοδηγητές και υμνητές τους ΣΗΜΕΡΑ που η Ελλάδα στενάζει κάτω από την μπότα των διεθνών κέντρων εξουσίας, σήμερα που τα κυβερνητικά ανδρείκελα δολοφονούν ανελέητα και βάρβαρα ολόκληρο τον ελληνικό λαό, λεηλατούν και αποτεφρώνουν την ελληνική κοινωνία;
Τότε πυρπόλησαν τα πάντα και ΟΥΡΛΙΑΖΑΝ αντικαθεστωτικά, σήμερα μπροστά στα πελώρια κυβερνητικά εγκλήματα έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους και έχουν τρυπώσει στα λαγούμια τους…

Ανώνυμος είπε...

Περιβαλλοντικές ενστάσεις για την επένδυση LΡG του Κατάρ στον Αστακό

Οι μελέτες προσκρούουν στην ιδιαιτερότητα του καυσίμου που θα χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη
Η χρήση LΡG δεν απαγορεύεται στην ΕΕ αλλά οι ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες δεν χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρισμού, καθώς έχει δυσκολίες διαχείρισης σε πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις, τη στιγμή που υπάρχουν άλλα καύσιμα κατάλληλα για τη δουλειά αυτή.
Προφανώς η «κακή φήμη» που συνοδεύει το LΡG όσον αφορά την ασφάλεια της διαχείρισής του οφείλεται εν πολλοίς στο τραγικό δυστύχημα που έγινε το 1984 σε δεξαμενές LΡG στο Σαν Χουάν του Μεξικού, που στοίχισε 650 νεκρούς και 6.400 τραυματίες.
Μικρότερης έκτασης ήταν πέρυσι το δυστύχημα στην Τοσκάνη της Ιταλίας, όπου έγινε έκρηξη βυτιοφόρου βαγονιού που μετέφερε LΡG, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 15 άνθρωποι και να καταρρεύσουν γειτονικά κτίρια.
Το βασικό ερώτημα που έκαναν αρκετοί παράγοντες του ενεργειακού χώρου είναι «γιατί,αφού το παραγόμενο ρεύμα κατά 70% προορίζεται για την ιταλική αγορά, δεν γίνεται η μονάδα στην Ιταλία;».

www.tovima.gr