Πλημμύρισε ομορφιά η Κλείσοβα

Όταν οι εικόνες μιλούν από μόνες τους, τα λόγια είναι περιττά. Όσοι είχαν την ευκαιρία να πάνε μια βόλτα στη Τουρλίδα αυτές τις ημέρες, θα απόλαυσαν σίγουρα τα σμήνη των αποδημητικών που προσθαλασσώθηκαν στη Κλείσοβα. Με φόντο τα χιονισμένα βουνά της Αχαΐας και την αχνή σιλουέτα της Γέφυρας, το τοπίο είναι μαγικό.  Πολλά είδη υγροτοπικής ορνιθοπανίδας τα οποία είτε ενδημούν μόνιμα πλέον στην περιοχή μας είτε σταματούν εδώ για ανεφοδιασμό κατά τη μεταναστευτική τους πορεία, στολίζουν με τον καλύτερο τρόπο τα νερά της λίμνης. Ανάμεσά τους πανέμορφα Φοινικόπτερα (φλαμίνγκος), Ερωδιοί, Πελεκάνοι, Τσικνιάδες  και πολλά άλλα. Στις αμμοθίνες της  φωλιάζουν Στρειδοφάγοι, Θαλασσοσφυρίχτες και Κοκκινοσκέληδες. Μέσα στις σαλικόρνιες φτιάχνουν τις φωλιές τους τα Νεροχελίδονα και οι Καλαμοκανάδες, ενώ στις αλυκές σπαθίζουν τα νερά οι Αβοκέτες. Ασημόγλαροι, Νανογλάρονα, Ποταμογλάρονα, Γελογλάρονα, Ποταμοσφυρίχτες και Πετροτριλίδες, φωλιάζουν στις αμμώδεις περιοχές της Λιμνοθάλασσας και του Δέλτα των δυο ποταμών του δήμου μας. Εδώ φωλιάζουν επίσης ο Λευκοτσικνιάς, ο Σταχτοτσικνιάς, ο Πορφυροτσικνιάς, η Νανομουγκάνα και ο Κρυπτοτσικνιάς. Οι Λευκοτσικνιάδες ζουν εδώ όλο το χρόνο, ενώ ο Αργυροτσικνιάς έρχεται μόνο το χειμώνα. Οι Χαλκόκοτες εμφανίζονται επίσης κατά την αποδημία τους, ενώ τα Φλαμίγκος τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται όλο το χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης. Ακόμη,  Σκαλίδρες, Τρύγγες, Τουρλιά κ.ά. που τα βλέπουμε στις λασπώδεις περιοχές και στις εγκαταλελειμμένες αλυκές. Μεγάλος πληθυσμός από  Φαλαρίδες, που πολλές φορές ξεπερνάει τα 30.000 άτομα, αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο των ήρεμων νερών της. Επίσης, ξεχειμωνιάζουν πάνω από 20.000 πάπιες, των ειδών Κιρκίρι, Σφυριχτάρι, Κυνηγόπαπια, Πρασινοκέφαλη και Βαρβάρα. Το Μεσολόγγι είναι επίσης από τις κυριότερες τοποθεσίες της χώρας μας για το ξεχειμώνιασμα των Αργυροπελεκάνων και άλλων σπάνιων πτηνών, ένα από τα οποία είναι η Λεπτομύτα, σπάνιο και προστατευόμενο είδος καθότι τελεί υπό εξαφάνιση.  Η  Κλείσοβα ως γνωστόν είναι προστατευόμενη περιοχή από το δίκτυο Natura και τη συνθήκη Ramsar και καλό θα ήταν αυτό να υπενθυμίζεται σε κάθε ευκαιρία ώστε να γίνει συνείδηση ότι αυτός είναι ο πλούτος μας.