Ο Καλλικράτης και οι θεραπαινίδες του (Μέρος 1°)

Με   τόσες  βαρύγδουπες μεγαλοστομίες που µας βομβάρδισαν  αρμόδιοι και µη, κυβερνητικοί και παρατρεχάμενοι εκσυγχρονιστές νεοσοσιαλιστές, πειστήκαµε απόλυτα ότι ο νόµος περί προαγωγής του 2°^U βαθµού αυτοδιοίκησης, ο γνωστός ως «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» θα καταξίωνε απολύτως τη λαϊκή βούληση περί αποκέντρωσης και θα προήγαγε τις τοπικές κοινωνίες, ώστε να αναπτυχθούν και να αποτελέσουν αυτοτελείς πολιτικές οντότητες µε δυνατότητες να γνωριστούν και στας Ευρώπας.

Εγγυητής της καταξίωσης και της πολιτικής αναβάθμισης των υποβαθμισμένων τοπικών κοινωνιών, πρώην Δήµων και Κοινοτήτων επί 400 χρόνια τουρκοκρατίας και πρώην Δήµων και Δηµοτικών Διαμερισμάτων, σύµφωνα µε τον ξεπερασμένο και παρηκµασµένο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ» του αλήστου µνήµης τότε Υπουργού Αλέκου Παπαδόπουλου, τον οποίο θυμόμαστε πολύ καλά απ' το όνειδος Οτσαλάν, είναι ο γνωστός πρώην παντοπώλης εκ Πάρου ορμώμενος, Υπουργός Ραγκούσης, ο αvτ' αυτού του Πρωθυπουργού, ο οποίος µε το γνωστό μειλίχιο και πειστικό ύφος του ως αυτοδίδακτος παντογνώστης, µας έπεισε, ότι ο Καλλικράτης αποτελεί την κορωνίδα της τοπικής αυτοδιοίκησης και το Ελ Ντοράντο της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Όµως κανείς δεν µας είπε γιατί χρειάζεται µία νέα διοικητική αναδιάρθρωση τώρα, όπως αυτή του Καλλικράτη, όταν µέχρι χθες όλοι επικροτούσαν και επαινούσαν τον Καποδίστρια, µέχρι και ο Μητσοτάκης, ως την πολιτική διοικητική τελείωση και τον εµπνευστή του και εφαρμοστή του τότε Υπουργό Παπαδόπουλο ως τον ρηξικέλευθο και χαλκέντερο Υπουργό που εκσυγχρόνισε την ελλαδική αυτοδιοίκηση µε προοπτική για άλλα 400 χρόνια μετά από αυτά της τουρκοκρατίας.

Κανείς όµως δεν είδε την διάλυση των κοινοτήτων ιδιαίτερα των ορεινών, την εγκατάλειψη της υπαίθρου χώρας, την άγρια φορολόγηση των χωριών, την κεντρομόλο µμεταφορά πόρων, την πολιτική απαξίωση των κοινοτήτων, την υφαρπαγή πόρων υπέρ των µμικρών άστεων, την κατάρρευση των υποδοµών στις πρώην κοινότητες, την μεταφορά και επίρριψη του κόστους διοίκησης στον πελάτη χωρικό. Και όλη αυτή η εκθεμελίωση της υπαίθρου χώρας απ' τον άθλιο Παπαδόπουλο χαρακτηρίστηκε αποπροσανατολιστικά υπό το Ψευδώνυμο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ», ως εκσυγχρονισµός, αποκέντρωση και καταξίωση της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ποιοί είναι λοιπόν οι λόγοι που µέσα σε 8 χρόνια οι κυβερνώντες απεμπόλησαν όλα αυτά τα πλεονεκτήματα διοίκησης που επικαλούντο µε την εφεύρεση του Καποδίστρια και αναγκάζονται εκ νέου να αναδιαρθρώσουν εκ βάθρων την αυτοδιοίκηση και τη δημόσια διοίκηση, προκαλώντας ένα απύθμενο χάος και μια πλήρη διάλυση των μέχρι τώρα θεσμών διοίκησης, εφαρμόζοντας τον Καλλικράτη;

Εντρυφώντας λοιπόν στον Καλλικράτη συνειδητοποιούμε ότι τα ίδια ακριβώς κίνητρα που οδήγησαν το άθλιο καθεστώς Σημίτη στη θέσπιση του Καποδίστρια με όλα τα συνεπακόλουθα δεινά για τη χώρα και το λαό μας, αυτά ακριβώς τα ίδια αίτια είναι που οδήγησαν το σημερινό καθεστώς Παπανδρέου στη θέσπιση του Καλλικράτη.

Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο. Διακαής πόθος τους και έμμονη ιδέα που τους κατατρέχει είναι η ευκαιρία να καταγραφούν σαν μεγάλοι μεταρρυθμιστές της κοινωνίας. Και ενώ είναι ολίγιστοι και στο φρόνημα και στον πατριωτισμό, αφού και στα ευρωπαϊκά και στα υπερατλαντικά αφεντικά είναι επικυψίες και προσκυνημένοι Νενέκοι.  Και δώστου μεταρρυθμίσεις στου κασίδη του Νεοέλληνα το κεφάλι από αυτόκλητοuς σωτήρες, οι οποίοι σημειωτέον έχουν αναλάβει εργολαβικά να μας σώσουν αναδιαρθρώνοντάς μας, πάντα με το αζημίωτο για να μην ξεχνιόμαστε, αφού οι αμοιβές των θέσεων αυτών που θεσπίζονται είναι προκλητικά  πολλαπλάσιες  των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.

 Αν αθροίσουμε τις αμοιβές των θεσπιζόμενων θέσεων θα δούμε ότι υπερβαίνουν παρασάγγας τις προβλεπόμενες δαπάνες του Καποδίστρια. Καταδεικνύεται λοιπόν ότι το δεύτερο επιχείρημα συρρίκνωσης  των δαπανών λόγω οικονομίας κλίμακος στις αμοιβές διοίκησης είναι κάλπικο και έωλο, αφού το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Διόγκωση και γιγάντωση των αμοιβών των υποψηφίων σωτήρων μας, γεγονός που οδήγησε σε διαγκωνισμούς μεταξύ των υποψηφίων για συμμετοχή στους εκλογικούς συνδυασμούς και σε ευτράπελα επεισόδια που γέλασε το παρδαλό κατσίκι.

Συνέχεια στο επόμενο ...

ΜΕΤΩΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ