Το Νοσοκομείο δεν «φεύγει», αυτοί θα φύγουν!

Του Βασίλη Μπρούμα
δημοτικού συμβούλου
Μέτωπο Ελεύθερων Δημοτών

Η τοπική ιδιαιτερότητα και στο ζήτημα του Νοσοκομείου συνίσταται στο ότι έχουμε να κάνουμε αφενός με την εγκληματική πολιτική και στην υγεία  της διαβόητης πλέον κυβέρνησης Παπανδρέου και αφ’ ετέρου με τις επιθέσεις πολιτικών συμμοριών, εγκαθέτων του καθεστώτος του Αγρινίου, με το τοπικό κύκλωμα – συμφορά για το Μεσολόγγι.

          Από την άλλη πλευρά, ζαλισμένος, τρομαγμένος, αδρανής ο κόσμος του Μεσολογγίου από τα απανωτά χτυπήματα, παρακολουθεί παράλυτος, με σοκ και δέος όλους αυτούς στο καταστροφικό τους έργο. Τώρα έχουν πιάσει το Νοσοκομείο. Το Μεσολόγγι κινδυνεύει να χάσει τα πάντα αλλά δεν αντιδρά – τουλάχιστον ακόμη. Έτσι όμως η «ανίερη συμμαχία» κερδίζει χρόνο και επιχειρεί να ισοπεδώσει ανενόχλητα τα πάντα, να καταλύσει όλα τα δικαιώματα, να αναιρέσει όλες τις κατακτήσεις του Μεσολογγίου. Οι αναιμικές αντιστάσεις έχουν αποθρασύνει ολοσχερώς την κυβέρνηση και το τοπικό καθεστώς. Εκμεταλλευόμενοι την απουσία αξιόλογων αντιδράσεων από το Μεσολόγγι προσπαθούν να αλλάξουν ριζικά  υπέρ τους όλους τους συσχετισμούς σε όλους τους τομείς. Στόχος τους δεν είναι μόνο ο πλήρης εξευτελισμός των Μεσολογγιτών, αλλά και η ηθική απαξίωση και ο διασυρμός τους ενώπιον των Αγρινιωτών. Να αισθάνονται δηλαδή οι Μεσολογγίτες ότι βρίσκονται στο απόλυτο έλεος των Αγρινιωτών και στην υγεία. Είναι τόσο απεχθής αυτή η πολιτική. Ξέρει το καθεστώς ότι σύντομα θα φύγουν οι κυβερνητικοί προστάτες του. Γνωρίζουν άλλωστε από ιστορική πείρα ότι η αδράνεια των Μεσολογγιτών δεν θα διαρκέσει επ’ άπειρον και βιάζονται για να προλάβουν να αρπάξουν όσο το δυνατόν πιο πολλά., όσο το δυνατόν πιο σύντομα. (θεωρούν  ότι έχουν ήδη πάρει το πανεπιστήμιο και το εφετείο…). Δεν πρέπει να αυταπατώμαστε νομίζοντας ότι έχουμε περιθώρια συζητήσεων με όλους αυτούς τους άθλιους απατεώνες που ευθύνονται για την κατάσταση. Το Νοσοκομείο, όπως και όλες οι υποθέσεις της πόλης, δεν πρέπει επ’ ουδενί να αφεθεί στα χέρια του εχθρικού προς την πόλη καθεστώτος (π.χ. η κοινή διοίκηση των δύο νοσοκομείων πρέπει να απορριφθεί ασυζητητί). Το σχήμα είναι οξύμωρο.

          Η κατάσταση και με το Νοσοκομείο είναι τραγικά πιο σοβαρή. Έχουμε να κάνουμε με μια χρόνια στρατηγική επίθεση που έχει εξαπολύσει το καθεστώς του Αγρινίου φιλοδοξώντας να αλλάξει ριζικά τους συσχετισμούς στην Αιτωλοακαρνανία του 21^ου αιώνα. Το καθεστώς, αισθανόμενο παντοδύναμο απέναντι στο Μεσολόγγι και μη απειλούμενο από τίποτα σε πολιτικό επίπεδο, δείχνει αποφασισμένο ιδίως την εποχή αυτή που η αγρινιώτικη αυτοπεποίθηση και αλαζονεία βρίσκεται στο απόγειο, να κερδίσει και σε κοινωνικό επίπεδο αυτά που συνεπιφέρει ο υποτιθέμενος «θρίαμβός» του επί όσων αντιπροσωπεύει το Μεσολόγγι. Σωτηρία επομένως βασιζόμενη στο έλεος του καθεστώτος αυτού δεν υπάρχει. Αν το Μεσολόγγι δεν αντιδράσει με κάθε μέσο, αποφασισμένο να συγκρουστεί μέχρι θανάτου, το κύκλωμα ΠΑΣΟΚ – καθεστώς Αγρινίου θα το εξαφανίσουν. Αυτή είναι η ωμή αλήθεια. Τους έχουμε δει χρόνια τώρα όλους, νομάρχες, βουλευτές κ.λ.π. Αυτοί όμως είναι αυτοί που είναι και την αποστολή τους εκπληρώνουν. Εμείς θα ξυπνήσουμε να τους διώξουμε με κλωτσιές και τις πέτρες, ή θα τους αφήσουμε να μας πεθάνουν κιόλας; Αυτό είναι το ζήτημα.  Τα άλλα περιττεύουν.

          Το ζήτημα δεν είναι πλέον η πολιτική της κυβέρνησης και του καθεστώτος. Το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί είναι άλλο, πολύ διαφορετικό: είναι οι δημότες της πόλης μας και οι σύμμαχοί τους διατεθειμένοι να παλέψουν για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους στη δημόσια υγεία, ερχόμενοι σε αντίθεση, ενδεχομένως και σε μαχητική σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης και με το καθεστώς του Αγρινίου; Αν ναι, μέχρι ποιου σημείου είναι αποφασισμένοι να φτάσουν και πόσο γρήγορα; Οι κινητοποιήσεις για το Νοσοκομείο θα δείξουν αν οι Μεσολογγίτες είναι έτοιμοι να αντιδράσουν στην επιστροφή στον …Μεσαίωνα που τους οδηγεί η κυβέρνηση και το καθεστώς ή αν θα περάσουμε μια «υγειονομική…τουρκοκρατία» πριν εξεγερθούν οι σύγχρονοι «ραγιάδες». Στις κινητοποιήσεις, εκεί θα κριθεί πρωτίστως αν η οργή που αισθάνεται ο κόσμος του Μεσολογγίου θα μετατραπεί σε λάβα που θα κάψει το κύκλωμα, ή θα εκφυλιστεί σε κατάθλιψη αδρανείας. Εμείς ελπίζουμε, ευχόμαστε και εργαζόμαστε για να συμβεί το πρώτο. Διαφορετικά, και το υγειονομικό μέλλον μας προβλέπεται ζοφερό. Αυτοί δεν έχουν έλεος.

          Είναι αλήθεια ότι επί μακρόν  διάστημα τώρα το Μεσολόγγι αντιδρά γενικά πολύ πιο υποτονικά από όσο θα αντιστοιχούσε στη βιαιότητα των πληγμάτων που δέχονται τα δικαιώματα και τα συμφέροντά του. Δυστυχώς το σωρευτικό εύρος και βάρος των απωλειών των δικαιωμάτων του που του επιφέρει η πολιτική της κυβέρνησης και του καθεστώτος πρέπει να συνειδητοποιηθεί άμεσα. Δεν υπάρχει χρόνος.

          Αναγκαίο είναι να γίνει άμεσα μια διαδήλωση που να έχει πάνω από 1000 άτομα  για να πάρουν δύναμη οι Μεσολογγίτες να συνεχίσουν το δύσκολο αγώνα τους εναντίον της πολιτικής της κυβέρνησης και του καθεστώτος του Αγρινίου,  που αποσκοπεί να πετάξει το Μεσολόγγι στον κοινωνικό – αναπτυξιακό Καιάδα. Να γίνει πολιτικός σεισμός στο Μεσολόγγι από τη διαδήλωση. Είναι το μόνο που φοβάται τόσο η κυβέρνηση - θίασος πολιτικών απατεώνων όσο και το καθεστώς του Αγρινίου. Ίσως έτσι προλάβουμε να τους αναχαιτίσουμε πριν υλοποιήσουν τα σχέδιά τους, πριν ολοκληρώσουν το ολέθριο, εγκληματικό τους έργο. 

          Η αλήθεια είναι πικρή. Αν υπήρχε στο παρελθόν ρωμαλέο μεσολογγίτικο κίνημα αντίστασης και διεκδίκησης και ισχυρή μεσολογγίτικη ηγεσία το Μεσολόγγι δεν θα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και σήμερα δεν θα  συζητούσαμε όπως συζητάμε για το Νοσοκομείο. Μέσα σε ένα σκόπιμα καλλιεργούμενο από εχθρούς και «φίλους» κλίμα  περιφρόνησης, απαξίωσης και υποτίμησης για την πόλη, το Μεσολόγγι έχει χάσει και πρέπει, βέβαια, να ξαναβρεί επειγόντως την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνειά του. Θα μπορέσουμε,  κατ’ αρχή, να αποκαταστήσουμε το πανελλήνιο και το διεθνές κύρος της πόλης; Δυστυχώς, οι μέχρι πρόσφατα πολιτικές όχι μόνο των άλλων αλλά και ιδίως του προηγούμενου δημάρχου της πόλης έχουν καταρρακώσει το Μεσολόγγι στα μάτια όλης της Ελλάδας και βλέπουμε σταδιακά τις επιπτώσεις. Έφεραν το Μεσολόγγι σε κατάσταση που να μην εμπνέει σεβασμό στην περιφερειακή και στην πανελλήνια σκηνή με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο δύσκολη η υπεράσπιση των δικαίων και των συμφερόντων του. Τι θα κάνουμε σήμερα;