«Η μετανάστευση είναι ευλογία για τον τόπο»
Κ. Καραμανλής, ΕΡΕ.
« Το μνημόνιο είναι ευτυχία για τον τόπο»
Θ.Πάγκαλος, ΠΑΣΟΚ.
Συνάδελφοι, αυξάνουν το ωράριο, μειώνουν–πάλι τους μισθούς μας-, κλείνουν (συγχωνεύουν) σχολεία. Με τις μειώσεις των προσλήψεων (1/5) στο δημόσιο, με το νέο ασφαλιστικό, τα ταμεία καταρρέουν. Οι ξένοι κηδεμόνες, απαγορεύουν την κρατική ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης. Και εδώ όπως και σε άλλες περιπτώσεις, το Ελληνικό Σύνταγμα καταργείται. Το εφάπαξ ή θα μειωθεί στο μισό, ή θα πληρώνεται με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και σε βάθος χρόνου θα καταργηθεί. Τα μερίσματα του Μ.Τ.Π.Υ., θα μειωθούν αρχικά κατά 35% και σε βάθος χρόνου και αυτά θα καταργηθούν. Η ίδια μοίρα περιμένει το επικουρικό, ενώ η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θα χειροτερεύει διαρκώς. Νέο ασφαλιστικό ετοιμάζεται, μεγάλα νοσοκομεία θα κλείσουν.
Μέντορες, «αξιολόγηση», οι νέοι με άλλο μισθολόγιο (πραγματική γενιά των 700 ευρώ), τμήματα των 30 μαθητών και πλέον, είναι το μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης. Στα πανεπιστήμια διακόπτουν την δωρεάν σίτιση των φοιτητών, σχολές καταργούνται, τα πτυχία και τα διπλώματα γίνονται κουρελόχαρτα, πιστοποιητικά που θα βρίσκονται υπό την διαρκή κρίση της «επαναπιστοποίησης».
Τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων μειώνονται στο μισό, τα παιδιά στα θρανία-ιδίως του δημοτικού στα ολοήμερα- θα κρυώνουν, αφού λεφτά για πετρέλαιο δεν θα υπάρχουν.
-Η Εμείς, ή το χρέος -Η Εμείς, ή τα ανδρείκελα που υπέγραψαν το μνημόνιο -Η Εμείς, ή αυτοί που βούλιαξαν την Ελλάδα.
Το χρέος στα τέλη του 2010 θα είναι 343 δις ευρώ, από 298 πέρσι. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ξένων κηδεμόνων, το χρέος-αυτό που μετριέται σύμφωνα με τα κριτήρια της συνθήκης του Μάαστριχτ-θα φτάσει το 2012 στο 156% του ΑΕΠ. Σύμφωνα με τα απλά οικονομικά, και με τόκους γύρω στο 8,5% του ΑΕΠ (τρείς φορές οι δημόσιες δαπάνες για την παιδεία!!!), το χρέος θα μεγαλώνει διαρκώς. Η Ελλάδα θα μπει μόνιμα στον γύψο, του επαχθούς χρεοστασίου, με διαρκή μνημόνια, νέα δάνεια, συνεχείς επιμηκύνσεις, αναδιαρθρώσεις, σύμφωνα με τα συμφέροντα των πιστωτών, και με την συμφωνία τους, όπως άλλωστε προτείνει το Βερολίνο. Η πατρίδα μας δεν θα σηκωθεί ποτέ, θα βρίσκεται μόνιμα στο καθεστώς της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, η οικονομική κυβέρνηση θα βρίσκεται στις Βρυξέλες, η στην έδρα του Δ.Ν.Τ., το Ελληνικό κοινοβούλιο θα συνεχίζει να είναι σε διακοσμητικό ρόλο, όπου θα παρελαύνουν οι πραίτορες, Στρος Σκαν, Ρεν, Τρισέ κ.α.
Η Ελληνική (;) κυβέρνηση που υπέγραψε το μνημόνιο, αντί να είναι η φωνή του ελληνικού λαού στο εξωτερικό, είναι η φωνή των πιστωτών στο εσωτερικό. Η σύμβαση που υπέγραψε-σύμφωνα με το αγγλοσαξονικό δίκαιο- καταργεί την εθνική κυριαρχία, και είναι ταπεινωτική για την χώρα. Ισχυρίζονται ότι «μας έσωσαν» και ότι δεν θα είχαν να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις.
Στην πραγματικότητα έσωσαν τους ξένους πιστωτές, την Ευρώπη των τραπεζών και του παρασιτικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Το σύνολο των «δανεικών», θα πηγαίνει στην πληρωμή των τόκων και των χρεολυσιών, που θα λήγουν και δυστυχώς και ένα σημαντικό κομμάτι εθνικών πόρων.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. μαζί με το διευθυντήριο των Βρυξελών και το σύστημα ευρώ, χρεοκόπησαν την χώρα, την βούλιαξαν, όχι μόνο δημοσιονομικά, αλλά και παραγωγικά. Έτσι η ύφεση, η ανεργία, η φτώχεια, η κοινωνική δυστυχία που δημιουργούνται σήμερα, θα είναι μόνιμες καταστάσεις. Η Αθήνα θα μετατραπεί στην Νάπολη της Ε.Ε. και η Ελλάδα στο Μεξικό της. Η μετανάστευση θα ξαναγίνει ευλογία.
ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ, στην Συγκέντρωση, Γενικευμένη Ανυπακοή, να Διώξουμε την τρόικα, Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Δεν ψηφίσαμε την Μέρκελ και τον Στρος Σκαν.
Μόνη απάντηση σε όλα αυτά είναι η διαρκής αντίσταση, από την συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση μέχρι την άρνηση πληρωμής διοδίων, για να φύγει η Τρόικα, για να λευτερωθεί η Ελλάδα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την ίδια μας την ιστορία. Τον Έλληνα νομικό Ιωάννη Γιούπη, που όταν αγόρευε ενώπιον του Μόνιμου Διεθνούς Δικαστηρίου, ως εκπρόσωπος του Ελληνικού κράτους το 1938, υπερασπιζόμενος την ελληνική στάση πληρωμών του 1932, υποστήριξε ότι όταν ένα κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στον λαό του, λόγω υποχρεώσεων στους οφειλέτες του, τότε είναι υποχρεωμένο να ικανοποιήσει κατά προτεραιότητα τις κοινωνικές ανάγκες, παρά την βλάβη των ξένων πιστωτών. Με βάση την ελληνική αυτή νομική παράδοση, το δικαίωμα ενός κράτους να διαγράφει μονομερώς τα χρέη του, όταν βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης, κυριαρχεί στο διεθνές δίκαιο. Έτσι η κυβέρνηση της Αργεντινής, κέρδισε σε όλα τα διεθνή δικαστήρια που έγιναν ενάντιά της.
Συνάδελφοι, ας αναλογιστούμε την ιστορία αυτής της χώρας, από το 21, μέχρι το 40 και την εθνική αντίσταση, τα Ιουλιανά, το πολυτεχνείο, τις μεγάλες απεργίες και ας μην θυσιάσουμε τους εαυτούς μας, και κυρίως την νέα γενιά, τα παιδιά μας -όπως με θράσος μας ζητούν τα ξένα αφεντικά- για τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών τραπεζών, του ευρώ και των Γερμανικών κεφαλαίων. Όλοι στον αγώνα, όσες δυσκολίες και να παρουσιαστούν, όσο χρόνο και αν χρειαστεί. Αυτό τον δρόμο μας δείχνει και η Ιστορία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου