ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΟΦΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΤΟΥ ΥΠ. ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑNΙΑΣ Στην επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού Σοφίας Γιαννακά, σχετικά με το νέο μοντέλο ανάπτυξης της ελληνικής γεωργίας με έμφαση στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας απάντησε, η Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Μιλένα Αποστολάκη.
Στην ερώτηση της η βουλευτής αναφέρθηκε στα τεράστια οικονομικά προβλήματα που πλήττουν αρκετές αγροτικές Περιφέρειες και Νομούς της χώρας όπως και το Νομό Αιτωλοακαρνανίας και λειτουργούν ανασταλτικά στην ενίσχυση του αγροτικού εισοδήματος και την παραγωγική ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας. Συμπλήρωσε ρωτώντας το Υπουργείο, για τον προγραμματισμό και τις πρωτοβουλίες που πρόκειται να αναλάβει, τις στρατηγικές και τους πολιτικούς άξονες που θα εφαρμόσει η νέα ηγεσία για όλη την ελληνική περιφέρεια, ώστε πραγματικά να θεμελιώσει και να διασφαλίσει ένα πράσινο και βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης της ελληνικής γεωργίας. Επιπλέον, υποστήριξε, ότι τα πλήγματα στο αγροτικό εισόδημα είχαν έρθει πολύ πριν τη δημοσιονομική κρίση, προσθέτοντας ερωτήματα σχετικά με το θέμα των καπνοπαραγωγικών περιοχών και του Νομού Αιτωλοακαρνανίας και συγκεκριμένα για τα δικαιώματα των καπνοπαραγωγών ώστε να μπορούν να παίρνουν στο ακέραιο την επιδότησή τους, τουλάχιστον μέχρι το 2013. Επίσης αναφέρθηκε, στο καθεστώς της προστασίας ονομασίας προέλευσης της ελιάς Καλαμών και στο γεγονός ότι η Αιτ/ναι έχει εξαιρεθεί από το καθεστώς αυτό. Ζήτησε, επίσης από την Υπουργό, να τοποθετηθεί σχετικά με την άμεση προκήρυξη αγροτοπεριβαλλοντικών προγραμμάτων και με τα σχέδια βελτίωσης για το Νομό Αιτωλοακαρνανίας, υποστηρίζοντας, ότι είναι σχέδια που κρίνονται αναγκαία για όλο τον αγροτικό κόσμο, ειδικά όταν οι αγρότες εδώ και πολύ καιρό δεν μπορούν να προγραμματίσουν τις μακροπρόθεσμες δραστηριότητές τους, γιατί ακριβώς δεν υπάρχει ένα σαφές χρονοδιάγραμμα υλοποίησης.
Η Υπουργός, απαντώντας στην κυρία Γιαννακά τόνισε μεταξύ άλλων: «Θέλω να αναφερθώ στα μέτρα και τις δράσεις υπέρ των πρώην και των νυν καπνοπαραγωγών, γιατί είναι ένα ζήτημα που αντιλαμβάνομαι πόσο σημαντικό είναι για το νομό σας, στον οποίο αναφέρεται και η επίκαιρη ερώτησή σας. Τα μέτρα έχουν ήδη ξεκινήσει να ενεργοποιούνται, όπως ξέρετε και είναι: Η επιστροφή κατ’ αρχάς του 50% της απώλειας των έμμεσων ενισχύσεων για την τριετία 2010-2012 με πολύ απλό τρόπο, χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες και γραφειοκρατικούς λαβυρίνθους, που είναι ένας πραγματικός εφιάλτης για τους αγρότες. Η έκδοση της κοινής υπουργικής απόφασης είναι ζήτημα ημερών. Η προκήρυξη ύψους 220 εκατομμυρίων ευρώ θα είναι εντός επίσης των προσεχών ημερών, με στόχο απολύτως εφικτό και δέσμευση του Υπουργείου, οι πληρωμές να γίνουν στα μέσα του 2011, μαζί με την πληρωμή της ενιαίας ενίσχυσης. Έχουμε μια νέα προκήρυξη ύψους 135 εκατομμυρίων ευρώ για σχέδια βελτίωσης. Έχουν ήδη προκηρυχθεί 52 εκατομμύρια ευρώ για ιδιωτικές επενδύσεις του Άξονα 3 και μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2011 –κι αυτό επίσης είναι μια ασφαλής δέσμευση- θα προκηρυχθούν δύο γεωργοπεριβαλλοντικές δράσεις. Αυτές θα είναι για όσους έχουν εγκαταλείψει την καλλιέργεια του καπνού, ύψους 60 εκατομμυρίων ευρώ και για ολοκληρωμένη διαχείριση της καλλιέργειας καπνού επίσης 60 εκατομμυρίων ευρώ.»
Πολιτικό Γραφείο 2103709201-3
16 σχόλια:
ΕΘΝΑΡΧΗΣ XΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
«Ο Ελληνισμός δε θα ζήσει αν μένει χωρίς οράματα κι ελπίδα. Μόνο αν μείνει άπαρτο το κάστρο της μνήμης, που το συντήρησαν και το συντηρούν οι θρύλοι και μαζί τους οι ενσαρκωτές της εθνικής ιδέας, το γένος θα δοξαστεί. Και μόνο αν αγκαλιάσει τη ζώπυρη Ελληνορθοδοξία του με συνειδητή πιστότητα, η φυλή θα επιβιώσει. Οι κάθε λογής υποτέλειες, οι συμβιβασμοί και οι ειρηνολογίες δεν συμβαδίζουν ούτε με τον εθνικό πατριωτισμό ούτε με το συμφέρον του Ελληνισμού.»
Ο …έρωτας των αριστερών προς τους Γερμανούς, έληξε άδοξα την 22α Ιουνίου 1941, δηλαδή την ημέρα που ο γερμανικός στρατός εισήλθε στην Σοβ. Ενωση. Σε ποιά κατάσταση όμως, βρισκόταν τότε το ΚΚΕ; Το ΚΚΕ βρισκόταν τότε σε κατάσταση διάλυσης. Κι είχε περιέλθει σ’ αυτή την κατάσταση εξαιτίας της πολιτικής του εθνικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου. Η αντικομμουνιστική πολιτική του καθεστώτος του Ι. Μεταξά βασιζόταν σε δύο άξονες. Πρώτα-πρώτα η 4η Αυγούστου άσκησε κοινωνική πολιτική (έφτιαξε το ΙΚΑ και τα Εργατικά Κέντρα, καθιέρωσε το 8ωρο, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς, την άδεια μετ’αποδοχών, τα εισητήρια εργατικής εστίας για τα δημόσια θεάματα, έκανε έργα οδοποϊίας, χάρισε τα αγροτικά χρέη κ.τ.λ.). Ετσι, σταμάτησε η εκμετάλλευση από τους κομμουνιστές, της μέχρι το 1936, δυστυχίας των μεγάλων λαϊκών μαζών ...συνεχειζεται...
2ον
Στη σύσκεψη της Κ.Ε του ΚΚΕ (6η Ολομέλεια), που διεξήχθη την 1η Ιουλίου 1941, έγινε εκτενής περιγραφή της απελπιστικής κατάστασης στην οποία βρισκόταν το κόμμα: «Η κατάπαυση του ελληνοιταλικού πολέμου βρήκε τις ελεύθερες δυνάμεις του κόμματος χωρίς ηγεσία, διασκορπισμένες σε πολλές ομάδες, ανίκανες να οργανώσουν έναν μαζικό αγώνα, διότι τα ηγετικά όργανα είχαν αναμιχθεί με πράκτορες της αστυνομίας και άλλα μη εμπνέοντα εμπιστοσύνη στοιχεία (πηγή: «ΚΚΕ-Επίσημα Κείμενα», σελ. 119).
Η αλλαγή της κομματικής γραμμής σε σφόδρα αντιγερμανική και …αντιστασιακή, ήταν εμφανής στην απόφαση της 6ης Ολομέλειας του ΚΚΕ, λόγω της πρόσφατης γερμανικής επίθεσης στην ΕΣΣΔ: «Η υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης, η υποστήριξη της νίκης της με όλα τα μέσα είναι ύψιστο καθήκον κάθε κομμουνιστή, κάθε εργαζόμενου, κάθε ανθρώπου που θέλει τη λευτεριά της χώρας του από τον φασιστικό ζυγό. Οι κομμουνιστές ποτέ δεν ξεχνάνε, πως σε τελευταία ανάλυση η Σοβιετική Ενωση είναι ο κοινός εχθρός όλων των ιμπεριαλιστών. Ομως, οι κομμουνιστές οφείλουν να δούν, ότι στο σημερινό στάδιο της αντισοβιετικής επίθεσης, ο φασισμός είναι ο κύριος εχθρός όχι μόνο του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους, αλλά και κάθε δημοκρατικής κατάκτησης του λαού. Γι’αυτό πρέπει να υποστηρίζουν κάθε προσπάθεια που θα τείνει στη συντριβή του φασισμού και στην υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης». (Μια παρατήρηση με σημασία: με την φράση «υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης» αρχίζει το κείμενο και μ’ αυτήν τελειώνει)!συνεχιζεται....
3ον
Ήδη, η Μόσχα είχε διατάξει τα κατά τόπους παραρτήματά της (Κ.Κ.) να αναπτύξουν ανταρτικά κινήματα, για να υποχρεώνονται οι Γερμανοί να διατηρούν στρατεύματα σε διάφορες χώρες, στρατεύματα που σε διαφορετική περίπτωση θα αποστέλλονταν στο ανατολικό μέτωπο. Αυτό σήμαινε στην πράξη ο όρος «υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης». Έτσι, ανάλογη με του ΚΚΕ στάση τήρησαν και τα υπόλοιπα Κ.Κ. – παραρτήματα της Μόσχας. Αναφέρει σχετικά με την κωμικοτραγική στάση των Γάλλων …συντρόφων ο Ρεμόν Καρτιέ: «Όσο καιρό ο Στάλιν μένει σύμμαχος του Χίτλερ, οι κομμουνιστές είναι οι απόστολοι της γαλλογερμανικής συνεργασίας. Η διοικούσα επιτροπή τους δηλώνει, πως πρέπει η γαλλική ήττα να θεωρηθεί σαν νίκη και ο γερμανικός ιμπεριαλισμός σαν σύμμαχος εκ περιστάσεως. Επιδιώκουν να έλθουν σε επαφή με τις αρχές κατοχής για να επανεκδώσουν την «Ουμανιτέ» και οι συνδικαλιστές τους απαιτούν να ξαναρχίσουν οι εργάτες να δουλεύουν στις μεταλλουργικές βιομηχανίες του Παρισιού, αναγκαστικά προς όφελος του εχθρού. Εξακοντίζουν εναντίον του Ντε Γκωλ τις ίδιες ύβρεις, όπως και οι Γάλλοι χιτλερικοί. «Οι νεαροί Γάλλοι και Γαλλίδες», γράφει η «Αβάν Γκαρντ», «δεν έχουν τίποτε να περιμένουν από έναν στρατηγό, που έγινε μισθοφόρος του αγγλικού ιμπεριαλισμού…». Άλλα κείμενα υποστηρίζουν, πως ο εθνικοσοσιαλισμός εργάζεται για το καλό των εργατών και απαιτούν μια ειρήνη συνδιαλλαγής με το Ράιχ, κατά το παράδειγμα της Σοβιετικής Ενώσεως. συνεχίζεται...
4ον
Στις 22 Ιουνίου 1941 τα πράγματα αλλάζουν σε μια στιγμή. Οι κομμουνιστές μπαίνουν στην αντίσταση …» (πηγή: «Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου» – Τόμος 1ος, σελ. 331). Ακόμα πιο καταγέλαστη είναι η περίπτωση των Αμερικανών αριστερών: «Οι μόνοι που υποστηρίζουν αμέσως την Ρωσία είναι οι κομμουνιστές. Στο Χάρλεμ, σε μια συγκέντρωση των «Μαχητών της Ελευθερίας», υπήρχαν έξω από την αίθουσα πανώ, που κατήγγειλαν τους οπαδούς της επεμβάσεως στον πόλεμο ως όργανα του βρετανικού ιμπεριαλισμού και ως υπηρέτες της Ουώλ Στρητ. Όταν η συγκέντρωση τελείωσε, τα πανώ είχαν εξαφανισθεί, η επίθεση εναντίον της Ρωσίας μόλις είχε γίνει γνωστή και στην Αμερική, κι όπως παντού, το κομμουνιστικό κόμμα είχε περάσει απ’ τη μια στιγμή στην άλλη από τον αγώνα εναντίον του πολέμου, στο σύνθημα του πολέμου μέχρις εσχάτων (πηγή: ό.π., σελ. 305). συνεχιζεται..
5ον
Ακολούθησε περίοδος έντονων ζυμώσεων και αναδιοργάνωσης του κόμματος, ώσπου τον Σεπτέμβριο του ’41 συνήλθε και πάλι η Κ.Ε του ΚΚΕ (7η Ολομέλεια), στην απόφαση της οποίας έγινε λόγος για ίδρυση Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, για την υπεράσπιση της … «πατρίδας των εργαζομένων όλου του κόσμου», δηλαδή της Σοβιετικής Ενωσης. Ελλάδα; Πουθενά Ελλάδα! Πραγματικά, στις 27 Σεπτεμβρίου 1941, ιδρύεται το ΕΑΜ, από το ΚΚΕ κι άλλα τρία κομματίδια-σφραγίδες, το «Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος» του Χωμενίδη, την «Ενωση Λαϊκής Δημοκρατίας» του Τσιριμώκου και το «Αγροτικό Κόμμα Ελλάδος» του Βογιατζή. Τι οδήγησε το ΚΚΕ να βρεί …συνεταίρους στην ίδρυση του ΕΑΜ; Επρόκειτο για ένα ακόμη τέχνασμα των κομμουνιστών. Το ΚΚΕ είχε τότε μηδενική λαϊκή απήχηση και έτσι η ίδρυση μιάς ανοικτά κομμουνιστικής οργάνωσης θα ήταν εξ’αρχής καταδικασμένη σε αποτυχία. Οπότε, η μόνη λύση για την αποδοχή του ΕΑΜ από τις λαϊκές μάζες, ήταν να μην εμφανίζονται οι κομμουνιστές στην «βιτρίνα» του ΕΑΜ…» συνεχιζεται..
Ιεράπολις έλεος με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Η Ιωάννα Καρυστιάνη, είπε:
Δεν βλέπω λύπη ή ντροπή
στα μάτια των πολιτικών μας.
Εσείς βλέπετε κάτι στο πρόσωπο
της κυρίας...Γιαννακά;
Εξ απ'ανέκαθεν
ΟΡΚΟΣ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΕΛΑΣ
««Εγώ, παιδί του Ελληνικού Λαού, ορκίζομαι ν' αγωνιστώ πιστά στις τάξεις του ΕΛΑΣ για το διώξιμο του εχθρού από τον τόπο μας, για τις ελευθερίες του Λαού μας, κι ακόμα, να είμαι πιστός και άγρυπνος φρουρός προστασίας στην περιουσία και το βιος του αγρότη. Δέχομαι προκαταβολικά και την ποινή του θανάτου αν ατιμάσω την ιδιότητα μου ως πολεμιστής του Έθνους και τον Λαού και υπόσχομαι να δοξάσω και να τιμήσω το όπλο που κρατώ και να μην το παραδώσω εάν δεν ξεσκλαβωθεί η Πατρίδα μου και δεν γίνει ο Λαός νοικοκύρης στον τόπο τον».
4. Ο Ορκος του μαχητή του ΔΣΕ
"Εγώ, παιδί του λαού της Ελλάδας και μαχητής του ΔΣΕ, ορκίζομαι να πολεμήσω με το όπλο στο χέρι, να χύσω το αίμα μου και να δώσω και την ίδια μου τη ζωή για να διώξω απ' τα χώματα της Πατρίδας μου και τον τελευταίο ξένο καταχτητή. Για να εξαφανίσω κάθε ίχνος φασισμού. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας μου. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω τη Δημοκρατία, την τιμή, την εργασία, την περιουσία και πρόοδο του λαού μας.
Ορκίζομαι να 'μαι καλός, γενναίος και πειθαρχικός στρατιώτης, να εκτελώ όλες τις διαταγές των ανωτέρων μου, να τηρώ όλες τις διατάξεις του κανονισμού και να κρατώ τα μυστικά του ΔΣΕ.
Ορκίζομαι να 'μαι υπόδειγμα καλής συμπεριφοράς προς τον λαό, φορέας και εμψυχωτής στη λαϊκή ενότητα και συμφιλίωση και να αποφεύγω κάθε πράξη που θα με εκθέτει και θα με ατιμάζει σαν άτομο και μαχητή. Ιδανικό μου έχω τη λεύτερη και ισχυρή Δημοκρατική Ελλάδα και την πρόοδο και ευημερία του λαού. Και στην υπηρεσία του ιδανικού μου θέτω το όπλο μου και τη ζωή μου.
Αν ποτέ φανώ επίορκος και από κακή πρόθεση παραβώ τον όρκο μου, ας πέσει πάνω μου αμείλικτο το τιμωρό χέρι της Πατρίδας και το μίσος και η καταφρόνια του λαού μου".
Στο ΕΑΜ είχε συγκροτηθεί η συμμαχία ανάμεσα στην εργατική τάξη, στην αγροτιά και στ' άλλα λαϊκά στρώματα των πόλεων. Τα τέσσερα ιδρυτικά κόμματα και, κυρίως, το ΚΚΕ, που είχε την πρωτοβουλία, έχασαν πέντε ολόκληρους μήνες σε συνεχείς αλλά μάταιες προσπάθειες να πείσουν τα αστικά κόμματα να βγουν από την αδράνεια στο δρόμο της κοινής δράσης για την απελευθέρωση της πατρίδας. Και επειδή το ΕΑΜ καλούσε σε δράση για καλύτερες μέρες, ακριβώς γι' αυτό μπορούσε και η πάλη του κατά των Γερμανοϊταλών και Βουλγάρων κατακτητών να είναι πιο αποφασιστική, πιο μαζική, πιο ουσιαστική, να συνεπαίρνει χιλιάδες εργάτες και αγρότες, τη νεολαία. Αυτό δεν το μπορούσαν οι άλλες αντιστασιακές οργανώσεις. Γιατί απλά δεν το ήθελαν.
Ο Εθνάρχης Χριστόδουλος
πήγε στις ουράνιες σουϊτες,
γιατί ήτανε καλό παιδί.
ΩΡΕ Τ' ΕΙΝ' ΤΟΥΤΟ ΔΩ ΤΟ "ΠΡΑΜΑ"?
ΤΩΡΑ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΑΠ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥΤΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΗΡΕ ΕΙΔΗΣΗ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ 2010?
ΑΚΟΜΗ ΝΟΜΙΖΕΙ ΠΩΣ ΧΘΕΣ ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΝΕ ΤΑ ΟΠΛΑ?
Α ΡΕ ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ ΤΙ ΚΟΥΒΑΛΑΣ.....
ωραία ....
και τώρα που μάθαμε για το ΕΑΜ δεν ξεκινάς να γράφεις και για τη μάχη στο Μαραθώνα ?
Εχω κάποια κενά από το σχολείο...
Η ιστορία των αρματωλών δεν αρχίζει στους οθωμανικούς χρόνους. Στην πραγματικότητα, η ολόκληρη στρατιωτική/αστυνομική οργάνωσητων αρματωλών ήταν γνωστή ως αρματωλισμός. Η ίδια η οργάνωση βασίστηκε μακριά της φεουδαρχίας κάτω από την οποία οι στρατιωτικές/αστυνομικές μονάδες διατήρησαν τα καθήκοντά τους σε αντάλλαγμα των τίτλων του εδάφους. Μετά τη κατάκτηση του ελλαδικού χώρου από τους Τούρκους το σύστημα αυτό ακολούθησαν και οι νέοι κατακτητές αναθέτοντας στους αρματολούς (ή καπετάνιους) την ασφάλεια και την ειρήνη (ησυχία) στις ορεινές και δυσπρόσιτες ή και δυσυπότακτες περιοχές όπου η αντίσταση στη ξενική εξουσία εκδηλωνόταν με πλείστες ληστείες ή αυθαιρεσίες των κλεφτών, πολλοί εκ των οποίων μετατάχθηκαν στις τάξεις των αρματωλών κατόπιν συνθήκης με τους Τούρκους, παρέχοντας σ΄ αυτούς πολλά και μεγάλα προνόμια.
Έτσι η Μακεδονία, η Θεσσαλία, η Ήπειρος, η Ακαρνανία και η Αιτωλία (ιδίως τα Άγραφα) απέβησαν οι κυριότερες έδρες των αρματωλών. Αντίθετα στη Πελοπόννησο δεν αναπτύχθηκε ο αρματολισμός όπως εκείνος στη Ρούμελη και στην Ήπειρο. Στη Πελοπόννησο οι κάποι και οι μεϊντάνηδες συμπεριφέρονταν όπως οι αρματολοί.
Αν και δεν συστηματοποιήθηκε ο θεσμός αυτός (ο αρματολισμός) παρά ταύτα οι παραπάνω περιοχές, από Αξιό μέχρι Αμβρακικό και Κορινθιακό κόλπο, διαιρέθηκαν σε αρματολίκια ή προτάκτα των οποίων οι καπετάνοι έχοντας συνήθως εξουσία διαδοχικά μεταβιβαζόμενη κατ΄ αρρενογονία (κληρονομική), στην αρχή υποτάσσονταν στον Πασά της Περιφέρειας και αργότερα όλοι μαζί στον Δερβετζή πασά.
Κατά τον 18ο αιώνα τα γνωστά «αρματολίκια» στον ελλαδικό χώρο ήταν δεκαεπτά εκ των οποίων τα δέκα στη Θεσσαλία και Ανατολική Στερεά Ελλάδα, τέσσερα στη Ήπειρο, Ακαρνανία και Αιτωλία και τρία στη Μακεδονία.
Ο κάθε καπετάνος είχε τα παλικάρια του. Εξ αυτών ο καλλίτερος, θεωρούμενος και ως υπαρχηγός και γραμματέας, ενίοτε και διάδοχος του καπετάνου, ονομαζόταν πρωτοπαλίκαρο.
να συνεχίσω ;;;;
Το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του λύκου
"Το δάσος ήταν το σπιτικό μου. Ζούσα εκεί και νοιαζόμουν γι’ αυτό.
Προσπαθούσα να το διατηρώ τακτικό και καθαρό.
Κάποτε, μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω κάτι σκουπίδια
που είχε παρατήσει ένας κατασκηνωτής, άκουσα βήματα. Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και είδα ένα μικρό κορίτσι να έρχεται από ένα μονοπάτι, κρατώντας ένα καλάθι.
Μου φάνηκε ύποπτη από την αρχή γιατί φορούσε αστεία ρούχα ολοκόκκινα, και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.
Φυσικά, την σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα. Την ρώτησα ποια ήταν, πού πήγαινε, από πού ερχόταν κλπ. Μου είπε μια ιστορία για κάποια γιαγιά, που πήγαινε να την επισκεφθεί και να της πάει φαγητό.
Έδειχνε βασικά έντιμο άτομο, αλλά βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε ύποπτη μ’ αυτά τα ρούχα. Έτσι αποφάσισα να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει έτσι, χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη αστεία.
Την άφησα να συνεχίσει αλλά έτρεξα πριν από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της. Όταν συνάντησα την συμπαθητική γριούλα, της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα. Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου να την φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι. Όταν έφτασε το κορίτσι, την κάλεσα να μπει στην κρεβατοκάμαρα όπου βρισκόμουν στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά. Το κορίτσι ήλθε, με τα κόκκινα μαγουλά της, και είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά. Με είχαν προσβάλει κι άλλοτε και έτσι προσπάθησα να πω κάτι θετικό. Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου επέτρεπαν να την ακούω καλλίτερα.
Δηλαδή έδειχνα ότι την συμπαθούσα και ήθελα να προσέχω αυτά που λέει.
Αλλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά μου μάτια. Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα να αισθάνομαι γι’ αυτό το κορίτσι, που έβαζε ένα ευγενικό προσωπείο, αλλά ήταν τόσο κακοήθης. Παρ’ όλα αυτά, έχω την τακτική να γυρίζω και το άλλο μάγουλο, και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια με βοηθούν να την βλέπω καλλίτερα. Η επόμενη προσβολή στ’ αλήθεια με νευρίασε. Έχω κάποιο σύμπλεγμα για τα μεγάλα μου δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία προσβλητική παρατήρηση. Ξέρω ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία μου, αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα
μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να την φάω καλλίτερα.
Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελλοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να την φτάσω για να την ηρεμήσω. Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς, αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε με δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του. Τον κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει τον μπελά μου. Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο πίσω
μου και την κοπάνησα.
Θα ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει η ιστορία. Όμως, αυτή η γριούλα γιαγιά ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά της κατάστασης. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν. Δεν ξέρω τι έγινε το κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα ρούχα, όμως, εγώ δεν έζησα από τότε καλά. Έτσι αποφάσισα να σας γράψω την ιστορία μου.
Με εκτίμηση
Ο λύκος
...άσχετο αλλά μήπως τα προηγούμενα ήταν σχετικά ;
Δημοσίευση σχολίου