Από την ορμέμφυτη ελεύθερη επιλογή αντίστασης των νέων του Πολυτεχνείου φτάσαμε στην σημερινή ηθελημένη αδιαφορία! Πρόσχημα η τιμωρία του τρέχοντος πολιτικού συστήματος, που εμείς οι ίδιοι ανεχόμαστε και συντηρούμε, όντας απαθώς απολιτικοί και κατά περίστασιν κενόδοξοι!
Ντρέπομαι γι’ αυτήν την συνειδητά ασυνείδητη και ρηχή επιλογή των συμπολιτών μου, όσον αφορά στην άρνηση ψήφου.
Θλίβομαι με τα προσχήματα και τις επιχειρηματολογίες των υπεκφυγών που προβάλλονται και συζητιούνται παντού.
Είναι εμφανές πως λησμονούμε όλους εκείνους τους μικρούς ανώνυμους, ταπεινούς κι ``αφελείς’’ κατά τα σημερινά – αγωνιστές που υπέφεραν μάτωσαν ή έφυγαν από τη ζωή, για να δύναται σήμερα το +/- 50% των νεοελλήνων να ``απέχει’’ αδιάφορο κι ``ευθαρσώς’’ να ονομάζει την αποχή αυτή ``πολιτική πράξη διαμαρτυρίας’’!
ΠΟΛΙΤΗΣ νοείται μόνον εκείνος ο οποίος εμβριθώς εκπαιδεύεται, καλυτερεύοντας τον εαυτόν του, κι αγωνίζεται για τον τόπο του, πασχίζοντας να τον βελτιώσει. Η έμπρακτη βοήθεια στον τόπο μας, προσδίδεται μόνον από την συνέργεια όλων των πολιτών που αντιστέκονται με επίγνωση βοηθώντας, όπου δει, ζητώντας έργα κι απαιτώντας ευθύνες από όλους εκείνους που εμπιστευτήκαμε με την ψήφο μας.
Δεν προβαίνουμε σε πράξεις αντίστασης με βόμβες κι εμπρησμούς, διότι έτσι καταστρέφουμε και καταλύουμε τα πάντα με αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Η δημιουργική αντίσταση και η πρόοδος, συντελούνται με φιλομάθεια, παιδεία, αυτογνωσία και συμμετοχή στα κοινά με χρηστότητα.
Θρηνώ και πονώ, διότι η τελευταία εικοσιπενταετία τσάκισε, αλλοτρίωσε κι εκμηδένισε τις αντιστάσεις, την βαθύτερη πολιτική αξιοπρέπεια και την αίσθηση του καθήκοντος του Έλληνα πολίτη απέναντι στη χώρα του, στους συνανθρώπους του και εν τέλει στον ίδιο του τον εαυτό, τόσο ως άνθρωπο εργαζόμενο, όσον και ως σκεπτόμενο πολιτικό όν.
Επιτρέψαμε να μας εκφυλίσει ο ``Ωχαδελφισμός’’, να μας τυλίξουν και να μας θρέψουν ανούσιες εικόνες και να μας πνίξουν αυταπάτες αλλότριες της φύσης μας!
Παραθέτω το γνωστό ποίημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ (IN FINSTEREN ZEITEN): ''Στο μέλλον, δεν θα λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί. Θα λένε: Γιατί σώπαιναν οι ποιητές; ''
Γιατί να σωπαίνουν οι Έλληνες πολίτες; Ας πετύχουμε ό,τι θέλουμε και μπορούμε. Αυτό και θα μας αξίζει.
(Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην «ΠΡΟΟΔΟ» στις 20/11/2010)
Ντρέπομαι γι’ αυτήν την συνειδητά ασυνείδητη και ρηχή επιλογή των συμπολιτών μου, όσον αφορά στην άρνηση ψήφου.
Θλίβομαι με τα προσχήματα και τις επιχειρηματολογίες των υπεκφυγών που προβάλλονται και συζητιούνται παντού.
Είναι εμφανές πως λησμονούμε όλους εκείνους τους μικρούς ανώνυμους, ταπεινούς κι ``αφελείς’’ κατά τα σημερινά – αγωνιστές που υπέφεραν μάτωσαν ή έφυγαν από τη ζωή, για να δύναται σήμερα το +/- 50% των νεοελλήνων να ``απέχει’’ αδιάφορο κι ``ευθαρσώς’’ να ονομάζει την αποχή αυτή ``πολιτική πράξη διαμαρτυρίας’’!
ΠΟΛΙΤΗΣ νοείται μόνον εκείνος ο οποίος εμβριθώς εκπαιδεύεται, καλυτερεύοντας τον εαυτόν του, κι αγωνίζεται για τον τόπο του, πασχίζοντας να τον βελτιώσει. Η έμπρακτη βοήθεια στον τόπο μας, προσδίδεται μόνον από την συνέργεια όλων των πολιτών που αντιστέκονται με επίγνωση βοηθώντας, όπου δει, ζητώντας έργα κι απαιτώντας ευθύνες από όλους εκείνους που εμπιστευτήκαμε με την ψήφο μας.
Δεν προβαίνουμε σε πράξεις αντίστασης με βόμβες κι εμπρησμούς, διότι έτσι καταστρέφουμε και καταλύουμε τα πάντα με αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Η δημιουργική αντίσταση και η πρόοδος, συντελούνται με φιλομάθεια, παιδεία, αυτογνωσία και συμμετοχή στα κοινά με χρηστότητα.
Θρηνώ και πονώ, διότι η τελευταία εικοσιπενταετία τσάκισε, αλλοτρίωσε κι εκμηδένισε τις αντιστάσεις, την βαθύτερη πολιτική αξιοπρέπεια και την αίσθηση του καθήκοντος του Έλληνα πολίτη απέναντι στη χώρα του, στους συνανθρώπους του και εν τέλει στον ίδιο του τον εαυτό, τόσο ως άνθρωπο εργαζόμενο, όσον και ως σκεπτόμενο πολιτικό όν.
Επιτρέψαμε να μας εκφυλίσει ο ``Ωχαδελφισμός’’, να μας τυλίξουν και να μας θρέψουν ανούσιες εικόνες και να μας πνίξουν αυταπάτες αλλότριες της φύσης μας!
Παραθέτω το γνωστό ποίημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ (IN FINSTEREN ZEITEN): ''Στο μέλλον, δεν θα λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί. Θα λένε: Γιατί σώπαιναν οι ποιητές; ''
Γιατί να σωπαίνουν οι Έλληνες πολίτες; Ας πετύχουμε ό,τι θέλουμε και μπορούμε. Αυτό και θα μας αξίζει.
(Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην «ΠΡΟΟΔΟ» στις 20/11/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου