Η Αντίσταση των λευκωμάτων

Εδώ ο κόσμος χάνεται και το Μεσολόγγι κάνει δημόσιες σχέσεις. Αναφέρομαι φυσικά στην σημερινή εκδήλωση στην οποία είναι προσκεκλημένος να μιλήσει για το Μεσολόγγι ο Δήμαρχος Αγρινίου Παύλος Μοσχολιός. 

Αντιλαμβανόμαστε όλοι, ότι οι υπόλοιποι δήμαρχοι των πόλεων της περιφερειακής ενότητας Αιτ/νίας και νομιμοποιούνται αλλά και  ευπρόσδεκτοι είναι να μιλήσουν για το Μεσολόγγι, αλλά το να προσκαλείται να μιλήσει  για την ιστορία και την φυσιογνωμία του ένας  κατεξοχήν πολέμιός του και εκφραστής της  διαχρονικής αφαίμαξής του, αποτελεί μάλλον ατόπημα. 

Ειλικρινά απορώ με ποιό σκεπτικό προσεκλήθη ο  ενορχηστρωτής ή συμμέτοχος σε πράξεις απαξίωσης του Μεσολογγίου κ. Μοσχολιός, ειδικά σε περίοδο που οι επιθέσεις του Αγρινίου στα θεσμικά κεκτημένα της πόλης μας έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.

Θυμίζω τον κατακερματισμό της επαρχίας Μεσολογγίου με τον Καλλικράτη και την πληθυσμοεδαφική διόγκωση του Αγρινίου, στα οποία ο κ. Μοσχολιός είχε ενεργό ρόλο.

Συνεχιστής της φιλοσοφίας του προκατόχου του ''Vrahori uber alles'',  είχε επίσης ενεργό ρόλο στην διεκδίκηση του εφετείου, στη μη τήρηση της έδρας του ΚΤΕΛ, στη δημιουργία διοικητηρίου στο Αγρίνιο και την αφαίμαξη των υπηρεσιών από το Μεσολόγγι, στην προσπάθεια απόσχισης από την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και ίδρυσης νέας περιφέρειας με έδρα φυσικά πάλι το Αγρίνιο, την αποσύνδεση από τις άλλες πόλεις της Αιτ/νιας του νεοϊδρυθέντος Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος και την μετονομασία του σε Πανεπιστήμιο Αγρινίου, στην προσπάθεια αλλοίωσης της ιστορίας της Ιερής μας Πόλης με την εξωφρενική, ανιστόρητη και προκλητική θέση περί βραχωριτών μαχητών στην έξοδο, στον εορτασμό της  ''Απελευθέρωσης του Βραχωρίου''  παραχαράσσοντας ιστορικά δεδομένα που προκαλούν ντροπή και όχι σημείο αναφοράς και εορτασμού, στις φανερές πλέον ενέργειες αμφισβήτησης του διοικητικού και θεσμικού ρόλου του Μεσολογγίου με μετατάξεις και άλλα ευτράπελα, καθώς  και στην  τελευταία επαίσχυντη προσπάθεια δημιουργίας κεντρικού αρχαιολογικού μουσείου σε πόλη που, καλώς ή κακώς,  στερείται ιστορίας, υπολείπεται κατά πολύ σε αρχαιολογικούς χώρους και ευρήματα του Μεσολογγίου και άλλων πόλεων του Νομού και φέρει όνομα νεώτερης κοπής και μυθολογικής βάσης που δηλώνει την αγωνιώδη προσπάθεια  να παρουσιαστεί ιστορία από το πουθενά. 

Είναι απαράδεκτο σε περίοδο που το Μεσολόγγι οφείλει να βρεί το ρόλο του, να δημιουργήσει αναπτυξιακή βάση στον αντίποδα του σωβινιστικού παραλογισμού του Αγρινίου και να αντιδράσει σθεναρά στην λαίλαπα απαξίωσης του στην οποία πρωτοστατούν μεγαλοϊδεατιστές παράγοντές του, φορείς της πόλης μας  να λειτουργούν με ατομικιστική λογική δημοσίων σχέσεων και με σαμπανιζέ χαμόγελα του  ''όλα βαίνουν καλώς''.

Ο αγνός και μη ανταποδοτικός Μεσολογγιτισμός που θα πρέπει να διέπει όλες τις πράξεις των δημοσίων προσώπων της πόλης μας, συνίσταται στην άδολη αγάπη για την πόλη εδραζόμενη στην αντίδραση, στο προσωπικό κόστος, στην έκφραση αδιαμφισβήτητων αληθειών και στην ασυμβίβαστη λογική των προγόνων μας. 

Χωρίς να παραγνωρίζεται φυσικά  η εξαιρετική δουλειά της έκδοσης του λευκώματος καθώς και η όλη μέχρι σήμερα αξιέπαινη πολιτιστική διαδρομή της ΔΙΕΞΟΔΟΥ, θα πρέπει τα προβεβλημένα πρόσωπα του δημόσιου βίου μας να αποτελούν παράδειγμα όχι μόνο προσφοράς αλλά και διεκδίκησης και διαφύλαξης των στοιχειωδών δικαιωμάτων μας ως πόλης, έστω και αν αυτό συνεπάγεται ρήξεις και συγκρούσεις.  Από δεξιώσεις, επίπλαστα χαμόγελα και  ψευδεπίγραφο Μεσολογγιτισμό μπουχτίσαμε πια.

Ανεξάρτητος συνεργάτης