Προς μανιώδεις επιστολογράφους

Με αφορμή μια επιστολή που δημοσιεύτηκε σήμερα στον τοπικό τύπο, θα θέλαμε να απευθύνουμε μια θερμή παράκληση προς ορισμένους μανιώδεις πολυγραφότατους επιστολογράφους : Απαιτεί ιδιαίτερη αυτοπεποίθηση η αποστολή επιστολών προς Πρωθυπουργούς, Υπουργούς, Προέδρους Βουλής κλπ. Όχι μόνο αυτοπεποίθηση αλλά και εμπιστοσύνη στις γνώσεις, στο μορφωτικό επίπεδο και στο χειρισμό της γλώσσας που διαθέτετε. Άσχετα εάν στέλνετε ενυπόγραφα μια επιστολή, το ότι γράφετε περίπου εν ονόματι και επροσωπώντας μια περιοχή ολόκληρη, προϋποθέτει αν μη τι άλλο να ξέρετε ΤΙ και ΠΩΣ το γράφετε, διότι εκτός του εαυτού σας (λίγο το κακό..) εκθέτετε και όλους εμάς τους υπόλοιπους και ταυτόχρονα αδικείτε και τον όποιο αγώνα και διεκδικήσεις γίνονται από τα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας. Όταν μάλιστα θέλετε να αναγνωστεί η επιστολή σας και μέσα στη Βουλή, τότε θα πρέπει το κείμενο αυτό να είναι μνημείο του λόγου. Πέρα από τα όποια ορθογραφικά ή συντακτικά λάθη, τα οποία δεν επιτρέπεται να υπάρχουν σε τέτοιες επιστολές, δεν μπορείτε να έχετε τέτοια απαίτηση όταν γράφετε πχ. ότι η Έξοδος του Μεσολογγίου έγινε στις 26 !! Απριλίου του 1826 ή ότι ο Γαλατάς απέχει περισσότερο από 42 χιλιόμετρα από τη Ναύπακτο. Χάνετε το δίκιο σας και ταυτόχρονα υπονομεύετε - αθελά σας βεβαίως- και τις προσπάθειες των υπολοίπων (ακόμη και αν φταίει ο δαίμων του τυπογραφείου...) Εκ της σύνταξης