Ευχαριστήριο Ν. Κορδόση προς Συμπολίτες

Ευχαριστώ εκ βαθέων : Όταν αγόρασα το σπίτι του αρχηγού των Μεσολογγιτών κατά την Έξοδο Αθανασίου Ραζή-Κότσικα για να το σώσω απ΄τη φθορά του χρόνου, σκέφθηκα ότι αυτό που αξίζει σε έναν ήρωα που έδωσε τη ζωή και την περιουσία του για τους συμπολίτες του ήταν να γίνει το πατρογονικό του σπίτι, κτήμα των κατοίκων της πόλης του. Και αυτό έκανα. Δημιούργησα τη "Διέξοδο" και την προσέφερα στην κοινωνία του Μεσολογγίου χωρίς να περιμένω ή να επιζητώ το οποιοδήποτε αντάλλαγμα. Για μια ολόκληρη δεκαετία έδωσα όλες τις ψυχικές και υλικές μου δυνάμεις προσπαθώντας να εμπλουτίσω τη Μουσειακή της συλλογή με σπάνια εκθέματα. Παράλληλα, μέσω των δραστηριοτήτων της, προσπάθησα να εμπλουτίσω τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Μεσολογγίου γιατί η επιθυμία μου ήταν και είναι η Πόλη μας να ξαναγίνει τόπος παραγωγής πολιτισμού και όχι πολιτιστικών υποπροϊόντων. Οι Έλληνες να ξαναμιλούν γι΄αυτή. Να μιλούν με θαυμασμό, όχι γιατί αυτό συνδέεται με το παρελθόν της αλλά γιατί αυτό επιβάλλει το παρόν της. Το Μεσολόγγι έχει το πλεονέκτημα να διαθέτει θησαυρούς ανεκμετάλλευτους.Τη μοναδική ιστορία του, τον διαχρονικό πολιτισμό του, την πάντα γαλήνεια λιμνοθάλασσά του, το μαγευτικό του περιβάλλον, τα υπέροχα νεοκλασικά, τα σπάνια γαστρονομικά του εδέσματα.. Πρωτίστως όμως, διαθέτει πολίτες ήρεμης δύναμης, ονειροπόλους, εξαιρετικά φιλόξενους, με έμφυτη φυσική ευγένεια και ήθος. Στους συμπολίτες μου αυτούς θέλω να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί έχουν γίνει συμμέτοχοι στο όραμά μου. Και τα ευχαριστήριά μου δεν απευθύνονται μόνο στους δεκάδες από αυτούς που έχουν πραγματοποιήσει συγκινητικές χειρονομίες αγάπης δωρίζοντας οικογενειακά τους κειμήλια και πολύτιμα συλλεκτικά αντικείμενα ή σε αυτούς που μεγάλη προθυμία και χαρά συμμετέχουν χορηγικά έτσι ώστε να γίνεται ευκολότερη η πραγματοποίηση κάθε δράσεως. Το ευχαριστώ μου απευθύνεται στην κυρία που έφερνε τους φρεσκοστυμμένους χυμούς «γι΄αυτούς που κουράζονται στο στήσιμο της έκθεσης», στην κυρία και στον κύριο που χάρισαν τα υφάσματα και τους σάκους «αφού είναι για τη Διέξοδο», στους εργάτες της Αλυκής που αγνόησαν την κούρασή τους για «να πετύχει η έκθεση», στον φίλο που έφερε κλαδιά ανθοστόλιστης αμυγδαλιάς για «να είναι πιο όμορφη η Διέξοδος στα εγκαίνια», σ΄αυτούς που λένε «τι θέλεις να κάνω για σένα; Πώς μπορώ να βοηθήσω;», στην κυρία που προσέφερε την αποθήκη της για τις ανάγκες του Κέντρου μας, στον επιχειρηματία που αρνήθηκε χρήματα για την αγορά των ψαριών του γεύματος και στον εστιάτορα που μας είπε «ντρέπομαι να πληρωθώ απ΄τη Διέξοδο για το δείπνο των καλεσμένων της», στον καταστηματάρχη που μας είπε «πάρτε όσα προϊόντα θέλετε και να μην τα επιστρέψετε», στους φίλους που χωρίς να τους ζητηθεί μας τιμούν γενόμενοι αρωγά μέλη της «Διεξόδου», σ΄αυτούς που με περηφάνια προσκαλούν τους φίλους τους να τους ξεναγήσουν στους χώρους του Μουσείου μας, σ΄αυτούς που ρωτούν «τι έχουμε - και όχι τί έχετε - στη "Διέξοδο". Όλους αυτούς τους νιώθουμε δίπλα μας, δίπλα στη "Διέξοδο". Nιώθουμε ότι με τη συμπεριφορά τους την δυναμώνουν και την κάνουν να αποκτά ψυχή. Την ψυχή όλων των Μεσολογγιτών και όχι μόνο. Έτσι λοιπόν υπερηφανεύομαι να λέω ότι η επιτυχία της έκθεσης «Αλάτι ο λευκός θησαυρός», που υποδέχθηκε και εξακολουθεί να υποδέχεται χιλιάδες επισκέπτες απ΄όλη την Ελλάδα, δεν οφείλεται στη "Διέξοδο" αλλά στους Μεσολογγίτες που την πραγματοποίησαν μέσω της "Διεξόδου". Σε ολόκληρη αυτή τη μεγάλη «οικογένεια» από τα βάθη της καρδιάς μου ένα μεγάλο ευχαριστώ. Νίκος Π. Κορδόσης