'' Hannibal Vrahoritas ad portas ''

Οπαδός του όγκου και του μεγέθους, με στιβαρά μπράτσα από τα αλλεπάλληλα σκαλίσματα με την τσάπα, ελληνοπρεπής και εύμορφος με μουστάκα τσιγκελωτήν και  προβιά τυλιγμένος, στέκεται αγέρωχος ο Αννίβας ο Βραχωρίτης, αναμένοντας το πρόσταγμα εφόρμησης προς την θάλασσα. Πολύ καιρό ευρισκόμενος στης ραχούλας τα θυμάρια έδωσε το είναι του στην προετοιμασία αυτής της στιγμής. Από τον παππού του άκουγε ιστορίες για τους δόλιους ψαρόμυαλους που φωλιάζουν στα λημέρια της λιμνοθάλασσας, στον βούλκο λάμνοντας αγκαλιά με θύμησες από ένδοξα χρόνια εξοδίτικα, κρατώντας ερμητικά κλεισμένη στης Αμπολιάς τα βάθη την πανέμορφη κόρη του Δόγη Cantoni, την χρυσομαλλούσα Δόνα Capitala. Μεγαλώνοντας, πολλές φορές στα μοναχικά του βράδια στην καλύβα του στα Καραπανέικα,  αναμοχλεύοντας τα κούτσουρα στο τζάκι, έπλαθε ιστορίες αρπαγής της όμορφης κόρης και ριγούσε και μόνο στην σκέψη ότι θα έσφιγγε στην αγριοπρεπή αγκαλιά του αυτό το ξεχωριστό αμάλγαμα κάλλους και φινέτσας. Και να τώρα, έχει φτάσει αυτή η στιγμή που τόσα χρόνια περίμενε, η στιγμή που για χάρη της προετοιμαζόταν, σκληρά γυμναζόμενος κάνοντας μονόζυγο στα λιόδεντρα και παραβγαίνοντας στο τρέξιμο τους ταύρους στο βοιδολίβαδο. Αναμένοντας το σάλπισμα της εφόρμησης, πάνω στη κορφή στα Κλεισορρέματα, άπλωσε το βλέμμα του στην πεδιάδα ακουμπώντας μέχρι τη Μακρυνεία και το Ζυγό και αγαλλίασε. Σε λίγο όλα αυτά θα είναι δικά του, νάναι καλά τα δύο γενναία τέκνα της Βραχωρίτικης γής,  οι δυο λεβεντονιοί που έστησαν προμαχώνες νίκης στα καπνοχώραφα, ο βλοσυρός μουστακαλής Λεβέντιος Σώκος και ο κολοσσός κολαούζος  Ναssako Moraiti. Ατρόμητοι αγωνιστές, ποτέ τους  δεν λύγισαν μήτε λιποψύχησαν τρώγοντας τσιπούρες, αλλά τίμησαν τα άγια χώματα δημιουργώντας τις βάσεις για τη επερχόμενη πύρρεια νίκη. Ορκισμένος υποστηρικτής του δόγματος FOULAM, ο Αννίβας δεν περίμενε πολύ, καθώς ήχησε  εκκωφαντικά ο κοχλίας της εφόρμησης και εν μέσω  αλλαλαγμών ρίχτηκαν οι βραχογενίτσαροι στον κάμπο διψασμένοι για αυγοτάραχο και χέλι. Ωιμέ δόλιο Μεσολόγγι,  αυτή την φορά ο Αννίβας ο Βραχωρίτης βρίσκεται προ  της  Πύλης, έρχεται με άγριες διαθέσεις και τίποτε δεν μαρτυρά ότι η Δόνα Capitala  θα γλυτώσει την διακόρευση.