Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Ένα επίκαιρο κείμενο από το 59 π.Χ.

Ένα επίκαιρο κείμενο από το 59 π.Χ.

Τι γράφει για τους Έλληνες ο Ρωμαίος ρήτορας και πολιτικός Κικέρων.

Ο Μάρκος Τύλλιος Κικέρωνας, γνωστός και απλά ως Κικέρων, ήταν ρήτορας και πολιτικός που έζησε στα τέλη της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας(106 π.Χ.-43 π.Χ.). Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους μεγαλύτερους ρήτορες και συγγραφείς στη λατινική γλώσσα.
Το 79 π.Χ. έφυγε από τη Ρώμη και επισκέφθηκε για δύο χρόνια την Αθήνα, τη Μικρά Ασία και τη Ρόδο, αποκτώντας εμπειρία, όσον αφορά στην ελληνική πραγματικότητα της εποχής.
Στα 59 π.Χ ανάλαβε την υπεράσπιση του συμπατριώτη του Φλάκκου και έγραψε σε κείμενό του:
«Είναι αλήθειες ότι θα πω για την ελληνική φυλή. Δεν της αρνούμαι τη λαμπρότητα του λόγου, την επίδοση στα γράμματα και τις καλές τέχνες, ούτε το χάρισμα της ιδιοφυΐας, της ρητορείας και οτιδήποτε άλλο διεκδικήσουν δεν μπορώ παρά να τους το αναγνωρίσω. Όμως το έθνος αυτό δεν αντελήφθη ποτέ τη σοβαρότητα της μαρτυρίας που απαιτεί απόλυτη εντιμότητα. Από πού προέρχεται η φράση “μου δανείζεις μαρτυρία;” από Γάλλους ίσως ή από Ισπανούς; Είναι καθαρά ελληνική. Ακόμη και οι αγνοούντες την ελληνική γνωρίζουν καλά την έννοια της φράσης αυτής.
Παρακολουθήστε με πόση αυθάδεια συζητούν και με πόσης έλλειψη σοβαρότητας διαλέγονται και θα αντιληφθείτε ότι υπό ουδενός ενδοιασμού διακατέχονται. Σε καμία περίπτωση δεν απαντούν ευθέως στο ερώτημα που τίθεται. Αντίθετα πλατειάζουν δολιχοδρομούντες. Ουδέποτε ενδιαφέρονται να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους αποφεύγοντας τους κινδύνους της απόδειξης.
Πώς να λάβει κανείς σοβαρά υπόψη ανθρώπους για τους οποίους ο όρκος είναι παιχνίδι, η μαρτυρία εμπαιγμός, η υπόληψη κενή σκιά; Ανθρώπους για τους οποίους ο έπαινος, η υποχρέωση, τα συγχαρητήρια ακόμη και η οικονομική κατάσταση οφείλονται σε αναιδή ψευδολογία;
Είναι γνωστόν, άλλωστε, ότι οι ελληνικές πολιτείες διοικούνται κατά τρόπο τυχάρπαστο από ανεύθυνες συνελεύσεις. Ας μην αναφερθούμε στα της σημερινής Ελλάδας που από καιρού καταστράφηκε από τα διάφορα πολιτικά κόμματα.
Η παλαιά και ένδοξη Ελλάδα με το κλέος και την ευδαιμονία της καταστράφηκε πάντοτε από το ίδιο κακό αίτιο. Δηλαδή την αχαλίνωτη δράση και την ανευθυνότητα των συνελεύσεών της.
Τους θώκους της εξουσίας καταλάμβαναν σχεδόν πάντοτε άνδρες αδαείς και άσχετοι προς όλα τα θέματα. Αυτοί περιέπλεκαν την πολιτεία σε μάταιους πολέμους και περιπέτειες. Τα αξιώματα δίνονταν στους ταραχοποιούς και διώκονταν όσοι είχαν προσφέρει καλές υπηρεσίες.
Τέτοια δε συνέβαιναν ακόμη και στην Αθήνα τον καιρό εκείνο που θαυμαζότανε όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλον τον κόσμο!
Να θυμάστε λοιπόν όποτε πρόκειται για ελληνικά ψηφίσματα ότι αυτά δεν είναι παρά το παραλήρημα ενός αλλοπρόσαλλου όχλου, φωνή ανθρώπων ουτιδανών, κραυγή άκριτη και αστάθμητη λαού ανόητου και ψεύτη και η φρενίτιδα της συνέλευσης του πλέον επιπόλαιου όλων των εθνών!».
(από newsbeast.gr)    N.Σ.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σωστό, διαχρονικό και επίκαιρο.

Ανώνυμος είπε...

"Ε, καλά τα λένε..."